Op zondagmiddag, als we verder niks gepland hebben, vinden we het wel fijn om een stukje te rijden. En steeds vaker volgen we dan ook bordjes die naar iets interessants lijken te leiden. En zo kwamen we twee weken terug in Nydala terecht.
Hier was ooit een cisterciënzer klooster, en daar is nog wel het een en ander van te zien.
In de bloeitijd van dit klooster zou het er zo uitgezien moeten hebben:
Leuk was ook dat er nog een mooie kloostertuin bij was.
In die palen groeit hop, heb ik al op meer plekken gezien, dat ze hop op deze manier verbouwen.
Ook maar een klein wandelingetje in de omgeving gemaakt.
Hembygdspark huisje, was dicht, zal vast iets in te zien zijn.
De kerkstallen waren er ook nog. Daar stalden men vroeger de paarden, zodat ze niet in weer en wind buiten hoefden te wachten tot de kerkdienst voorbij was. De meeste zijn afgebroken, maar hier stonden ze nog, en ook vlakbij ons, in Villstad zijn ze er nog.
Een stukje was open, hier kan ook overnacht worden door mensen die de pelgrimsroute lopen.
Heerlijk, wat is dat een fijne plek - de rust straalt er af. Ik vind de klokkentoren zo mooi van vorm. En binnen ook zo mooi met als hoogtepunt voor mij het Mariabeeld. Jullie hebben vast genoten van de wandeling door de tuin en langs de bijgebouwen. Het was ( en is) een kleine oase.
BeantwoordenVerwijderen