Appel met frivolité

Al een paar keer liet ik zien dat ik hiermee bezig was, maar nu is het dan ook echt af. Het patroontje heet 'speldenkussen in de vorm van een appel', was afkomstig van ene mevrouw van Starkenburg en stond in het tweejaarlijkse kringblad van de Frivolité(k)ring, jaargang 2, no.1 (februari 2002).

Er stond geen plaatje bij van hoe het zou worden. Mijn eerste plan was om het appeltje van vilt te maken, maar uiteindelijk werd het toch katoen.

De bovenste helft was al even af, en nu ook de onderste helft. Ik gebruikte Lizbeth 80 in overlopend rood.

Ik vond het patroontje zo ook al mooi, eigenlijk. Het bestaat, net als de bovenste helft uit drie rondes. De helften zijn niet hetzelfde. De onderste helft blijft zo mooi plat liggen, de bovenste helft deed dat niet.

De stukjes aan elkaar en aan het appeltje vast naaien was ook nog wel even een klusje, maar wel de moeite waard.

En zowaar een dag mooi weer, dus even buiten aan het fotograferen geweest.

Ineens komt er van alles tevoorschijn, houden de krokussen het voor gezien, en nemen de scilla's het over. Ik zag ook ineens al groene blaadjes tevoorschijn komen aan de kruisbessen en de bloemknopjes van de sierkers tevoorschijn komen.

En nog even de onderkant:

Het was een vrij arbeidsintensief projectje, en behoorlijk fijn kant, dus zelfs ik moest daar wel even goed licht bij hebben. Gelukkig werden de dagen steeds langer, en kon ik ook 's avonds er nog wat aan doen.

Yes, iets af! (mag ik nu weer aan iets nieuws beginnen?)