De verhalen van de Tweede Wereldoorlog hebben toch altijd deel uitgemaakt van ons leven. Nu wonen we in Zweden, dat was officieel neutraal in die tijd. Deze datums gaan hier gewoon voorbij. En vanavond werk ik, dus ook lastig om die twee minuten stil te zijn waarschijnlijk. Wil niet zeggen dat we er niet aan denken. 75 jaar geleden al weer, maar met zoveel zichtbare sporen, en zoveel verhalen van familie, en van cliënten uit de verzorgingshuizen die echoën in mijn hoofd op deze dagen. Sommigen waren in Rotterdam ten tijde van het bombardement... zo van iemand die er bij was, klinkt het toch heel anders en indringender dan uit een geschiedenisboekje.
Extra bijzonder dus, dat het lapje van Naantje Knits deken vandaag een bevrijdingslapje is. Zo wordt het een unieke deken. Nog niet helemaal strak gebreid, ook omdat het grijsbruine garen wat dunner was dan het rode, en het rode half wol half katoen was. Maar ik geloof dat ik nog nooit zo'n nette achterkant gehad heb, dankzij de tips van Nana in het ViB.
Lest we forget💐
BeantwoordenVerwijderen