Week 8, koud

Zondag kwamen we thuis in een koud maar stralend Zweden. Mijn vriendin was zo lief om elke dag de houtkachel aan te steken. Het was 15 graden in huis, dat viel niet tegen, maar het duurde wel een paar dagen voor alles weer lekker op temperatuur was.

De nachttemperaturen lagen tussen -12 tot -16. En hier bij de beek hoorde je steeds het ijs kraken. Letterlijk het vriest dat het kraakt. Best heftig.

Ook fijn dat het 's morgens nu licht is als we naar school lopen en tegelijkertijd de hond uitlaten. 

Ook 's avonds is het langer licht. Nog een maand en dan hebben we net zo veel daglicht als jullie in Nederland. Daarna wordt het bij ons langer licht. Venus is zo helder dat ze zelfs op de foto zichtbaar is. (Dinsdag avond)

Op woensdag heb ik altijd werkoverleg om 8 uur, dus dan laat ik de hond eerst uit en breng dochter met de auto naar school en ga gelijk door. Ik hoef dan toch niet eerst te ontbijten, dat doe ik op het werk.

Het bleef de hele week zo koud, overdag net rond het vriespunt. En zo droog dat het beetje sneeuw dat er nog lag, droog vroor en verdampte, zonder eerst te smelten.

Donderdag ochtend. 

Mocht je je afvragen hoe we dat doen met de auto's, dan is het zo dat nieuwere auto's zoals die van manlief een ingebouwde motorverwarming hebben plus een interieur verwarming. Hij zet dat aan met een knopje op zijn sleutel, zonder dat de auto daarvoor hoeft te starten. 

Mijn auto is was ouder, en heeft dat nog niet. Dus voor mij heeft hij zo'n interieur verwarmer erin gebouwd. Om de accu niet leeg te trekken, werkt deze gewoon op 220. Ik rol de stroomdraad uit en plug in voor ik de hond uitlaat en als ik terug kom is hij meestal ver genoeg opgewarmd dat het ijs eraf is, al moet ik met deze temperaturen soms nog wel een beetje krabben. Gelukkig zit het dan niet zo vast meer.

Donderdag meer vocht in de lucht, alles was bedekt met rijp.

Vrijdag sloeg het weer om, het was s morgens al boven 0 en het had geijzeld. Gek genoeg bestaat er geen Zweeds woord voor ijzel, ze noemen het onderkoelde regen of zwart ijs zoals in het Engels. 

Alles bedekt met een laag ijs. Nou ja, spijkers onder de winterlaarzen, zout strooien op de trap bij de voordeur, heel voorzichtig naar beneden, auto inpluggen, de hond maar in de tuin uitlaten, auto ruiten krabben, en dochter met de auto naar school brengen, rustig rijden en dankbaar voor m'n spijkerbanden. Gelukkig hadden ze hiervoor gewaarschuwd, wat manlief tijd gaf zijn spijkerbanden er ook weer op te leggen. Je mag er niet mee de grens over, dus we hebben voor zijn auto ook gewone winterbanden voor als we in de winter naar Nederland moeten. Tot 15 april mogen we op spijkerbanden rijden, daarna alleen bij winterse omstandigheden, meestal kunnen we rond die tijd wel wisselen naar zomerbanden. 

Zaterdag is het dan weer grijs, en dooit de bovenlaag weer.

De grond sopt onder de laarzen, onder die natte centimeter is de grond stijf bevroren, dus het vocht kan niet zomaar weg. Alleen de ijslaagjes herinneren nog aan de kou.

Zaterdagavond laat ik de hond uit, voor we mijn vriendin trakteren op Hollandse friet en snacks als dank voor het verzorgen van de kat en het huis tijdens onze afwezigheid. Dit viel trouwens erg in de smaak.