Dat moest ik jullie nog vertellen, hoe het weefverhaal begon. Afgezien van de tentoonstelling in Randwijk waar ik jaren geleden was en me bijna opgaf voor de weefcursus... Een paar dorpen verderop werd een zorgcentrum opgedoekt en daar stonden nog een paar weefgetouwen die weg moesten. Mijn collega's kwamen dat op het spoor en dachten gelijk aan mij, ik was tenslotte net begonnen met Kreativt Cafe...
Een andere collega bracht me in contact met haar tante, die een 'vävstuga', een weefhuisje heeft net voorbij Skeppshult. Dat werd een super gezellig bezoekje, eerst bij haar thuis aan de fika met drie soorten koek (en ja, in dit land word je geacht van alles wat te nemen), en kijken naar haar weefsels en daarna reed ze met me mee om de weg te wijzen naar de ruimte waar ze cursussen geeft en waar mensen kunnen komen weven.
Dat werd een heerlijk bezoekje, en daarna heeft ze ook geholpen met het uit elkaar halen van de weefgetouwen uit het zorgcentrum en weer opbouwen in ons verenigingsgebouw bij de kerk.
Uiteraard gaat ze ons ook leren hoe het allemaal werkt, en ik heb zo al super veel van haar geleerd. Ze was ook mee naar die winkel wat ik eerder liet zien.
Wat ontzettend leuk!
BeantwoordenVerwijderenEr komt heel wat bij kijken... Ik ben wel eens in Tilburg in het Textielmuseum geweest, en dan kijk je je ogen uit bij al die weefgetouwen en ik was zwaar onder de indruk van de technieken.
BeantwoordenVerwijderenHet zou echt zonde zijn als deze weefgetouwen verloren zouden zijn gegaan. Goed idee om ze opnieuw op te bouwen en ik ben benieuwd of de bewoners weefervaring hebben...