dinsdag 5 juni 2012
Uit de oude doos
Een paar jaar geleden volgde ik een seizoen naailes, en omdat ik toen nog geen blog had, heb ik ook nooit laten zien wat ik daar maakte. Dit jurkjes/tuniekje was mijn eerste project, op zich een heel simpel basispatroon, alleen was de stof zo glibberig dat het nog flink tegenviel om het goed te krijgen. Maar goed, wel een leerzaam project.
Dit bloesjasje ging al stukken beter, met uitlopende 3/4 mouwen.
Hier was ik erg trots op, een set uit de Knipmode.
En ach, waarom niet, in je eerste jaar gelijk een colbertje maken...
Al met al een heel leerzaam jaar, maar het bleek dat 1 avond per week toch wel een beetje veel was, naast werk en vrijwilligerswerk. Daarom ben ik na dit ene jaar gestopt met les (maar niet met naaiwerk, al werd dat wel minder als je niet meer elke week je 'huiswerk' hebt).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
He, wat leuk. Dit soort jurkjes zie je nu weer overal hangen, en ook met die leuke kleurtjes. Zo zie je maar weer, wie wat bewaard die heeft wat.
BeantwoordenVerwijderenFijne zonnige dag
Ria
Ja dat klinkt erg pittig, maar de resultaten zijn er ook naar, prachtig. Met zo'n jaar als basis kun je nog jaren mee vooruit.
BeantwoordenVerwijderenVeel naaiplezier.
You have sewn wonderful cloth, Corina.Oh yes "glibberxy stof" is hard!!!Happy tatting and sewing and...;-)
BeantwoordenVerwijderenGunhild
Jou ambitie,liefhebberij en creativiteit is volgens mij de basis die je nodig hebt wil iets lukken ja of nee....
BeantwoordenVerwijderenAls je creatief bent, bedenk je originele ideeën, oplossingen en methoden voor je naai/handwerk. Ook ontwikkel je nieuwe werkwijzen waarmee bestaande werkwijzen verbeterd of vervangen kunnen worden.
Door je inzet komt er steeds meer inspiratie naar boven en dat alles bij elkaar geeft je veel plezier en er komen de mooiste creaties op handwerk gebied onder je handen vandaan en je hebt er weer een hobby bij.
Daar heb jij, Corina, op je blog al veel prachtige handwerkstukken van laten zien.
Dan denk ik weer terug aan mijn eigen handwerklessen op school en privé,ik miste al deze bovengenoemde capaciteiten en vaardigheden....waar andere leerlingen al lang bezig waren met knoopsgaten maken in de sloop....was mijn sloop al helemaal smoezelig geworden van de keren dat ik aan de stiksteekjes zat te tornen omdat het hele spul weer scheef zat.
Toen de kinderen klein waren ging ik op naailes omdat ik toch wel heel veel geld moest neertellen voor dat snel groeiende grut fatsoenlijk te kleden.
Maar ook daar miste ik die drive...moest nog vaak op de valreep vlug,vlug stof kopen om dat ik die avond naar naailes moest,op de stoffenmarkt was in die tijd je gulden ook een daalder waard....maar bij de dichtstbijzijnde stoffenwinkel betaalde ik een vermogen voor lappie stof.
Altijd met lood in de schoenen naar naailes....zou het vandaag lukken of niet....zou de juffrouw van naailes weer zó weinig geduld met mij hebben als de vorige keer en me uitkafferen...of me helemaal negeren...
Hou op schei uit.....tranen stonden vaak in mijn ogen onderweg naar huis op de fiets,ben er na een jaar dan ook maar mee gestopt en heb er een dikke punt achter gezet omdat ik het alles behalve leuk vond en ik met lesgeld, stoffen en materiaal ook veel geld kwijt was net als in de kinderkleding winkel, maar daar vond ik wel de kleertjes die ik leuk en vlot vond en in de mode waren,en niet die ouderwetse modellen van het patroontekenen op naailes.....nee,nee.....geen kant en klaar knippatroon uit de Burda of Marion.....dat was verboden bij die stenge naailerares.
Nou ik het van me afschrijf voelt het nog als een trauma;-)
En zou me op de dag van vandaag echt niet meer op die manier laten behandelen.
Zo....ik ben uitgemopperd;-)
en wens jou een fijne dag en veel plezier in alles wat je doet!!!
Lieve groeten,
Ger