Wandelen

Na een paar wat warmere dagen en regen is de sneeuw grotendeels verdwenen. Gisteren een klein voorproefje lente, met een nog waterig zonnetje, windstil, en veel vogelgekwetter. Zelfs even buiten thee gedronken en gehaakt, maar niet te lang, dan werd het toch koud. Nu hebben we weer vorst, ook overdag. 

Afgelopen week hadden we een paar keer een groepje staartmezen in het vogelrestaurant. 

Afgelopen zondag hebben we gewandeld op de terreinbaan in Hånger, waar ze voor de kinderen dieren silhouetten hebben neergezet met reflexogen. 

1800 m, uitdagend wandelen, met behoorlijk steile hellingen en om sommige stukken was de sneeuw nog niet verdwenen, dus behoorlijk glibberen. Voor dochter alleen maar extra leuk, ze wilde haast nog wel een rondje. 

En lekker rustig, niemand gezien daar. 

De route begint vlakbij het grafveld. 

Eenmaal weer bijna thuis zagen we nog twee elanden en een groepje van vijf reeën. Echte dus, geen uitgezaagd silhouetten ;-) 

Mini Maximus

 

Alle breipennen waren leeg... Dat kan natuurlijk niet. Gelukkig stond er in het nieuwe boek van Nana Seijlhouwer (NaantjeKnit) een prachtig patroon en is daar ook al een KAL van bezig (Nana geeft elke week uitleg op haar YouTube kanaal en dan breien we weer een rand verder, elk aan haar eigen omslagdoek). 

Hoewel hier in Zweden de winkels wel open zijn, met de nodige beperkingen zodat het lukt om afstand te houden, volg ik de orders en ga alleen naar de winkel als ik echt iets nodig heb. In dit geval vond ik garen kopen toch ook even nodig, dus heb ik donderdag een lekker voorraadje ingeslagen, genoeg zowel voor deze omslagdoek als ook voor wat andere projecten. 

Voor wie het boek nog niet kent, Nana heeft vier patronen gepubliceerd in een mooi boek, met uitgebreide uitleg, zoals we dat van haar gewend zijn, met achtergrond informatie en mooie foto's. Hier op de foto ligt het boek Kwartet op mijn Rozenknopjes shawl, waarvan het patroon ook in het boek staat. Met polswarmers trouwens, daar had ik toen niet genoeg garen meer voor, maar wie weet brei ik ze alsnog nog wel een keertje. 

En voor wie het boek al wel kent en het zich afvroeg, ja ik sta er in met nog meer van haar testers.

 

Voor nu kan ik vooruit met dit mooie patroon vol afwisseling en bijzondere technieken. Het eerste stukje brioche zit er al in, en er volgt nog meer. En dinsdag gaan we beginnen met de entrelac. Ik kan dus weer lekker breien!

Nog steeds winter

Voor wie het zich afvroeg na de sneeuwbui in Nederland, ja, wij zitten nog steeds in de sneeuw. Vorige week maandag smolt er wel veel weg in de regen, maar daarna hadden we 's nachts -11 en overdag soms ook niet warmer dan -8. Lekker fris dus. 

Hier en daar werd geschaatst, maar het zal nog wel een paar winters duren voor we een beetje door hebben wanneer je waar kunt schaatsen. Hoewel ik de mijne jaren geleden al heb verkocht, kriebelt het wel...

Een laagje sneeuw lag er ook, keihard bevroren. Was best vervelend lopen naar school met dochter en terug met al die harde ijsranden.

Het water staat, zoals altijd in de winter, weer hoog in de beek achter het huis. Moet er nog wel eens om lachen dat we angstvallig aan de makelaar vroegen of de gemeente geen bouwplannen had op dat terrein aan de overkant van de beek. Nu snappen we wel waarom hij verbaasd keek. Veel te moerassig daar!

De resten van het sneeuwkasteel van dochter... en takken tegen de gladheid!

Voor deze week zijn weer hogere temperaturen voorspeld, dus maandag eerst nog maar even de slee gepakt. Er was een mooi vers laagje bij gevallen dus dat ging super.

De beek achter het huis stroomt zo hard dat hij niet dichtvriest, maar waar takjes of wat dan ook het water raken, zit er wel ijs omheen gevroren. Wel een grappig gezicht hoe die ijstakjes dansen op de stroming.

Maandagavond hadden we weer sneeuw.

Het liep een stuk lekkerder met die sneeuw, dus eindelijk weer eens even gewandeld, nadat ik dochter om iets over achten op school had afgeleverd. (Hier zijn de basisscholen wel open, kinderen tussen 12-16 gaan maar een paar keer per week naar school, en boven de 16 blijven ze thuis en leren vanachter de computer.)

De hertjes en vossen waren heel druk geweest, overal vond ik herten- en vossensporen, in de hoofdstraat op meerdere plekken, bij de school, bij de fabriek, in de tuin...

Bijna elk dorp heeft ook een wandelpad die verlicht is.

Het meer Tyngeln bijna dichtgevroren.

Zelfs hier waar het water zo krachtig stroomt (en stroom voor de fabriek levert) zijn ijsranden.

Terug in de tuin

Gisteren sneeuwde het ook weer, bijna 5 cm erbij, maar vanochtend ging de sneeuw over in regen. 

Zal wel een lekkere bende worden nu het zo hard dooit. En straks om 13 uur de paraplu mee met ophalen.

Na een paar warmere dagen zou het weer kouder worden met weer nieuwe kans op sneeuw. We wachten het maar af. Ik houd wel van een beetje winter, dat had je zeker al gemerkt aan de vele foto's. Oeps weer een veel te lange blogpost...