Flora

Jaren geleden ben ik al begonnen aan dit wandkleed, bijna gelijk toen ik het lentekleed van de workshop met Gemma Annink af had. Ik studeerde toen nog Romeinse geschiedenis, en voor de afstudeerscriptie had ik een boek nodig die deze Romeinse muurschildering als voorkant had. De afgebeelde dame is Flora of Primavera, oftewel de personificatie van de lente, die alles laat bloeien zodat het straks vrucht kan dragen. De originele muurschildering bevindt zich in het Nationeel Museum van Napels, maar ze werd gevonden in Stabia.


Hier is dat origineel:

(Het boek heet trouwens Perpetua's Passie (/Perpetua's Passion) van J.E. Salisbury, over een vroeg-christelijke martelares. Hierdoor ben ik meer geneigd haar de associëren met de sterke persoonlijkheid van Perpetua, die samen met haar slavin Felicitas in de arena eindigde.)


Ik vond het geweldig om te doen, eerst lekker prikken met de viltnaald, daarna nog een keer vastnaaien met onzichtbare steekjes op de dunnen achterkantstof. Ik was ook al een heel eind gekomen:

Maar het bleef hangen op de afwerking, en twijfels of het wel echt goed was. Intussen weer een paar jaar verder en wat meer ervaring en misschien ook wel lef... Woensdag was mijn eerste extra vrije dag, en ik besloot die gelijk goed te benutten en verder te gaan met dit kleed. Van tevoren had ik op de vliering al een stuk stevige meubelstof voor de achtergrond uitgezocht en het flanel klaargelegd.

Toch heb ik de stofjes woensdag eerst nog even opzij gelegd, en verbeteringen aangebracht, met name de rug en de witte stola hadden aandacht nodig. Daarna begonnen met de flanel vast te naaien (met de naaimachine) aan de achterkant en een begin te maken met de voorkant. Vandaag 'm dan eindelijk afgemaakt. 

Wat nog extra bijzonder is aan dit wandkleed is, dat ik uitsluitend wol heb gebruikt die ik zelf als vuile vacht heb gekregen. Ik heb dus alles zelf gewassen en geverfd. Ik heb twee soorten gebruikt, gewone witte texelaar en voor het groen de blauwe texelaar, wat kleurt dat mooi als je het verft, hè? 

Ik vond het fantastisch om te doen, maar ik ben nu wel blij dat ze af is. Niet alleen omdat ik er stiekem best een beetje trots op ben, ook omdat ik al een tijdje rondloop met plannen voor een volgend wandkleed, waar ik van mezelf niet eerder aan mocht beginnen dan dat deze af was...


Ik ben zo benieuwd wat jullie ervan vinden!