Poppie

Zat ik toch met een dilemma, dl (16 maanden) houdt van poppen, en ik dus helemaal niet. Vroeger ook niet. Nou ja, vooruit, later de barbie-achtige poppen, waar je avonturen mee kon beleven, maar verder echt niet. Al eens in de winkels gekeken, maar als ik haar een pop wil geven, en ik haar 'moet' helpen met haar spel, dan zou het toch wel een pop moeten zijn die ik ook kan verdragen. Hmm...

Gelukkig verscheen toen het patroon 'Poppie' van atelier Septemberspring. Kijk nou, een popje dat mij wel aanspreekt. (Misschien hielpen de warme kleuren van het eerste plaatje dat ik zag?) Maar ja, stel dat dl het niks vindt... Dus haar erbij geroepen, de plaatjes op de laptop laten zien en ze riep enthousiast: pop! pop! Ok, dan komt dat wel goed. Snel het patroonblad besteld.

En aan de slag! Zowaar had ik nog net voldoende huidtricot in huis, en had ik m'n poppenmaakspullen niet te ver weg opgeruimd. Het witte onderhoofdje zei dl nog niks, maar zo gauw het huidtricot eromheen zat, riep ze: pop! pop! en begon ze er al mee te knuffelen. Toen had Poppie nog niet eens oogjes en een mondje. 

Gelukkig vielen die toevoegingen ook in de smaak. Dat stimuleert wel om door te gaan! Het was voor mij weer even geleden, dat poppen maken, en dit gaat natuurlijk geen sierpopje worden, maar een echte speelpop, dus moet ik ook heel zorgvuldig zijn met het maken. Maar ik vind het toch wel leuk, dit. En bij Septemberspring zijn intussen ook al diverse breipatroontjes verschenen om kleertjes te maken voor Poppie (dat vond ik vroeger wel leuk, poppenoutfits bij elkaar zoeken en aankleden). En wie weet krijg ik zelf ook wel inspiratie. Maar goed, eerst Poppie zelf!