Paasei en workshop 8 maart

Omdat de spoeltjes nog steeds niet leeg waren, maar weer even aan de slag met dit garen. Het is haakkatoen 15, dat nog dateert van een van de eerste frivolité-aankopen, een jaartje of 16 geleden, ik kocht het ergens in Veenendaal geloof ik, ik denk niet dat die winkel nog bestaat.

Het patroon is van Helen Bailey, en te vinden op Georgia Seitz' website (overig een prachtige, uitgebreide website, waar je heel veel kunt vinden over frivolité). Klik HIER voor het patroon. Het begint met twee losse onderdelen, zoals je hierboven kunt zien.

Die twee onderdeeltjes vlecht je door elkaar. Ik heb met opzet alle vier de kleuren die ik heb van dit garen gebruikt, zodat je kunt zien waar welk onderdeeltje blijft.

En de laatste ronde bevestigd beide onderdelen aan elkaar. De voor- en achterkant van het werkstuk zien er verschillend uit. Dat komt vaak voor bij keltisch frivolité.

Op vrijdag 8 maart geef ik weer een workshop in Delft, bij atelier Kleurrijk Vilt. Er zijn nog een paar plaatsen beschikbaar. Dus wil je meedoen, meld je snel aan!

Ik heb in elk geval gezorgd voor voldoende frivoliténaalden, en een paar extra spoeltjes. Kijk, mijn mapje is nu lekker gevuld, en ik hoef niet te twijfelen welke dikte ik in de hand pak:

Frivoliténaalden opbergen

Weet je nog dat ik meedeed aan de TatAlong van het blog Umi&Tsuri? Dat leverde dit frivolitéwerk op:

Ik had er al quiltstofjes bij gezocht, de vorm bepaald en de vierkantjes geknipt... eigenlijk wilde ik er een kussenovertrek van maken. En tegelijk liep ik na te denken over een manier om mijn frivoliténaalden beter te kunnen opbergen en ook nog qua maat uit elkaar te houden. Tijdens de laatste workshop verkocht ik naalden door, en onlangs bestelde ik nieuwe naalden bij (die verwacht ik binnenkort per post). En met z'n allen in een kokertje was nou niet bepaald overzichtelijk.

De al eerder geknipte vierkantjes zette ik aan elkaar. Zocht er vilt bij voor de binnenkant en beperkte de stofjes tot 2, de stofjes die ik uit Zweden meebracht. Op de voorgrond zie je mijn naalden zoals ze eerst bewaard werden.

Het was nog een hele klus het frivolité vast te zetten op de stof. En als je het dan even aan de kant hangt op weg naar een kop koffie, ben je zo je plekje kwijt...

Dit is de binnenkant, met onderaan een rij vakjes voor de verschillende maten naalden en een extra voor haaknaalden (die je nodig hebt voor de verbindingen). Het woord Frivolité bovenaan heb ik voorgetekend en in steelsteek geborduurd. De cijfers met stiksteekjes, zonder voortekenen.

Hier een detail. En je weet het hè, klik je op de foto's, dan zie je ze groter. Naaldje nummer 8 is in gebruik, en binnenkort zou ik alle maten compleet moeten hebben.

Links zie je de rozenhouten naalden voor dikke garens/koord. Die maten zijn in milimeters, net als breinaalden. De groene flap is bedoeld om te zorgen dat de naalden er niet via de bovenkant uit glijden. Onderaan in de bies zit extra stof verwerkt, zodat het (hopelijk) dik genoeg is, dat ook de dunne naaldjes er niet via de onderkant uit kruipen.

Ik was eerst van plan aan een kant een lint mee te naaien, maar om de een of andere manier heb ik dat niet gedaan. Ik ga er nog wel een lint op vast zetten, misschien met een leuke knoop of zo, zodat de hoes opgerold kan worden en zo makkelijk vervoerd. Alles is met de hand gemaakt trouwens, best een klusje, maar ook wel heel leuk om te doen.

Ik weet niet hoe goed je het kunt zien, maar in een hoek heb ik mijn initialen CJ gequilt en het jaartal 2013. Ik ben blij dat het Tischband frivolité kantje een mooie bestemming heeft gekregen, wat vinden jullie?

Bloemen borduren en in de tuin

Zo, een motief is klaar, behoorlijk lastig te fotograferen, maar dit geeft wel een idee. En voor het totaal:

Het gaat een tafelloper worden. Het linnen borduurt niet echt makkelijk, ook omdat het wel heel netjes over de witte lijntjes moet, die zijn namelijk niet uitwasbaar. Al snel schiet de naald toch wat naar links of naar rechts. Met de neus er boven op, zie ik van alles waar ik niet zo blij mee ben, maar hang ik 'm dan over de bank en kijk er van een afstandje naar, dan ben ik toch wel tevreden.

In de tuin komen er ook steeds meer bloemetjes tevoorschijn, zoals deze irisjes.

Ik kan het niet laten geregeld een rondje te maken door de tuin, bijna met de neus op de grond om te kijken wat er tevoorschijn komt...

Gekocht als miezerig stekje, nooit gedacht dat ie zo groot zou worden, en dat een plant met zo'n oncharmante naam (stinkend nieskruid) zo mooi kon zijn.

Frivolité appeltje en kruisje

Dit appeltje ziet er zo dan al wel geinig uit, er komt nog frivolité over heen. Het patroontje komt uit een ouder nummer van het tweejaarlijkse blaadje van de Frivolité(k)ring. Voor het steeltje gebruikte ik ook een (oud) takje van een appelboom.

Je zou het nog niet zeggen, maar dat frotje frivolité daar vooraan moet erover heen komen. Het patroontje is een beetje apart en leek eerst van geen kant te gaan passen. Met wat hulp van een paar spelden lijkt het toch nog wat te worden:

Intussen is de 2e ronde bijna af, dan komt er nog een, en dan nog een helft kant voor de onderkant, die dan in het midden aan elkaar genaaid moet gaat worden. Het garen is Lizbeth 80 (gekocht op de beurs afgelopen vrijdag) en het stofje kreeg ik een tijd terug van mijn zusje.

En ik had nog een paar spoeltjes leeg te maken, dus maar eens een creatie in blauw (haakkatoen 15). Het komt uit Ruth Perry's Celtic Tatting en heb ik al eens eerder gemaakt. Het bestaat uit twee onderdeeltjes, die je in elkaar vlecht en dan met de buitenrand bevestigt, zodat ze op hun plaats blijven. De andere kant ziet er dan zo uit:

Op de een of ander manier komt het er heel vaak in de 40-dagentijd/vastentijd van om een kruisje te maken...

Frivolité workshops: nieuwe datums

In samenwerking met Atelier Kleurrijk Vilt in Delft zijn er weer twee nieuwe datums geprikt voor de frivolitécursus, zoals ik die op 6 februari ook al gaf, namelijk: vrijdag 8 maart en zaterdag 6 april.

Je kunt frivolité leren knopen met een spoeltje of met een speciale frivoliténaald. Beide technieken hebben voor- en nadelen, wat ik dan ook uit zal leggen. En natuurlijk neem ik boekjes mee en voorbeeldjes, zodat je een idee krijgt wat er allemaal kan met deze techniek.

Voor meer informatie zie het blog van Atelier Kleurrijk Vilt, of de website van Kleurrijk Vilt, waar je je ook aan kunt melden voor deze workshops. Of blijf op de hoogte via de Facebook-pagina van Atelier Kleurrijk Vilt of mijn eigen Facebookpagina.

Needlework Masters Monthly Stitch A Long

Kijk, dit was ik van plan met het teneriffe kantje dat ik gisteren liet zien. Hij heeft een plaatsje gekregen in het SAL-boek. Ernaast zit een roze pagina voor maart, dus daar kleurt ie al vast mooi bij.

Ik kon het niet laten met de Zweedse patronen van de beurs aan de slag te gaan. Het vogeltje komt uit Dita Blom's map Patronen voor Zweeds borduren of Yllebroderi en het rondje komt uit het andere boek Karins broderier. Dat boek is dan wel in het Zweeds, maar je kunt er nog wel wat van maken, en de steken staan er in met tekeningetjes, dus daarvoor heb je geen taal nodig.

De borduurtjes zijn gemaakt met Zweeds wollen garen (en zó leuk om te doen...) Wil je de januari pagina nog even zien, of het boek waar de pagina's in zitten, kijk kan naar het Label SAL.

Ben je benieuwd hoe de andere februari-bladzijden eruit zien, kijk dan op het Needlework Masters Monthly SAL blog.

Teneriffe kant

Zo, mijn allereerste teneriffe kantje is af! Ook weer heel leuk om te doen. Ik gebruikte een draad die van kleur verloopt, waardoor je wat beter ziet waar welke draad heen gaat en zo.

Ik kreeg veel vragen over wat voor wiel ik dan toch gebruikte - en dat is deze. Ze noemen het Fiorella, het woord 'teneriffe' kom je nergens tegen in de begeleidende boekjes, maar de techniek is het wel degelijk. En hoe ik eraan kom... ik heb het te leen van een handwerkvriendin... het lijkt een jaren 60 (?) gebeuren, dus als je dit wilt hebben, zul je echt rommelmarkten af moeten struinen denk ik.

Wel verkrijgbaar is deze Teneriffe Lace Kit, die ik op de Handwerkbeurs kocht bij de stand van Heikina de Ruijter. Er zitten 2 malletjes in, beduidend kleiner dan de gele ring, een beschrijving in het Engels, een klosje garen en een speciale naald met een naar boven gebogen puntje. Om mijn eigen kantje af te maken heb ik gelijk deze naald ingeschakeld, en dat werkte inderdaad een heel stukje handiger.

Het laatste deel werd nog wel spannend (letterlijk en figuurlijk), omdat je de draden die recht lopen gaat laten zigzaggen, neemt de spanning behoorlijk toe. Een paar keer brak de draad in de op een na laatste ronde, dus ik begon 'm al een beetje te knijpen of het wel goed zou komen. Hier en daar heb ik het dan ook maar iets minder strak aangetrokken als eigenlijk zou moeten. Je ziet hoe krom de ring gaat staan...

En toen mocht het los, het witte ding aan de achterkant kan eraf, en dan vouwt het wiel dubbel.

Het viel nog niet mee het los te krijgen, eigenlijk. De spanning wordt dan wel op de bogen verminderd, waardoor het daar wel redelijk van de puntjes af te schuiven is, maar bij de vouw blijft het strak staan... Goed met een beetje geduld en gepeuter lukte het dan toch, et voilà, mijn eerste teneriffe kant!

Bolero af

Regelmatig heb je de laatste tijd updates voorbij zien komen, ik ben er in december aan begonnen, en nu is het af!

Gisteravond kon ik 'm afkanten. Hier een foto van het dubbel gevouwen rug/mouwen-deel en de cirkel die kraag, voorpanden en onderrug gaat vormen. Erbij op de foto zie jet het Duitse breitijdschrift waar het patroon uit komt.

Ik was wel blij met m'n paspop, want daar kon ik het rugdeel hangen en de cirkel er goed verdeeld aan vast spelden. De bolero draagt lekker warm, was leuk om te breien, ook door het garen dat zonder systeem bleef verkleuren.

De enige twijfel was over de rug, die leek als een soort zakje te gaan hangen, en bij de paspop lijkt dat nog steeds een beetje zo. Gelukkig is het op mijn eigen lijf veel minder. Dit kon best eens een vestje worden dat veel gedragen wordt...

Het kwam trouwens wel krap aan, dit wisje garen is alles dat ik over heb...

Handwerkbeurs Zwolle

Vandaag met m'n zusje, moeder en tante naar de Handwerkbeurs in Zwolle geweest, het was super druk en er was onwijs veel te zien, en leuk door de vele bekenden die ik tegen kwam, sommigen kende ik al van gezicht, anderen alleen via internet - zo leuk om er nu een gezicht bij te hebben. Omdat voor de 4e keer de verkoudheid toesloeg en daarmee de vermoeidheid, zijn we toch ook weer redelijk bijtijds weggegaan. Ik heb alles wel zo'n beetje kunnen zien, maar het tweede rondje was erg hap snap, maar goed, hier zie je mijn buit, zeer de moeite waard vond ik zelf.

Aangezien de liefde voor Zweeds handwerk niet verdwenen is, en we ook al plannen maken om komende zomer weer die kant op te reizen, kon ik het niet laten een zweeds borduurboek, en wat patronen, wollen borduurgarens en zweedse bandjes aan te schaffen (op de foto rechts).

Stumpwork trekt (net als andere borduurtechnieken) al langer aan me, en hier staan mooie projectjes in, goed uitgelegd met veel foto's - daar kan ik vast wel iets uit maken voor mijn SAL-boek.

Verder zie je een streng echte mohair, daar wil ik een omslagdoek van breien, wat kralen, een bol wol en bijbehorende naald om Joris de draak te breien van Zij maakt het, een bolletje Lizbeth 80 (nodig voor een bepaald projectje), en een teneriffe-setje, gevonden bij Heikina de Ruijter...

En mijn vest dat ik droeg, trok wel de belangstelling, ik werd diverse keren aangesproken... wel maf.

Ik kan in elk geval weer even lekker vooruit.

Foutje...

Ik was al bij naald 9 voor ik het door had - er zit een draai in! Oeps! Zo kan ik de cirkel niet aan de rest van het vestje vast zetten... uithalen dan maar weer...

Na stevig doorbreien, heb ik het stukje opnieuw gedaan en ben weer een stukje verder ook. Ongeveer een derde van de cirkel is nu gedaan.

Bloemen

Je zou haast denken dat ik alleen met frivolité bezig ben geweest, maar ik heb toch ook nog wel weer een stukje geborduurd. Volgens mij zit er een magneetje in dit project, dat me er steeds weer naar toe trekt. Zelfs 's avonds onder de lamp kan ik het soms niet laten.

Ook in de tuin zijn er intussen al weer de nodige bloemetjes te vinden, en dit rijtje foto's wilde ik jullie toch niet onthouden.

Laatst met avondlicht tegen, bijna sprookjesachtig, hè?

Ze lijken elk jaar wel mooier te worden...