Myriad CAL af!

De Myriad CAL 2018 van Haaksteek is af! Die laatste rand waren wel heel lange toeren, maar het idee dat het eind van dit enorme project nabij is, geeft dan de moed om te stoppen met kijken hoe ver je nog moet en gewoon door te haken. En zo kwam het toch nog relatief snel af.

Het patroon, ontworpen door Iman van der Kraan is te vinden op de Facebookgroep Haaksteek of via Ravelry en in vele talen verkrijgbaar. Ik kocht 3 bolletjes geel en 3 bolletjes blauwgroen voor dit project, de rest komt uit de voorraad. Hier alle kleurtjes bij elkaar, later nog wat andere tinten geel en donkergroen toegevoegd.



Dit is wel m'n laatste deken met een steeds groter wordende rand, heb ik me voorgenomen, is zo lastig schatten hoeveel je nodig hebt voor een bepaalde toer, en ik houd er niet zo van me te laten beperken door de hoeveelheid materiaal.

We begonnen hier in augustus aan, bij mijn zusje op de veranda in Nederland. Hij is twee keer een weekje meegeweest naar Zweden, en toen we ons oude huis verlieten zat hij in de auto om in Zweden verder te kunnen gaan, eerst in het tijdelijke huis en uiteindelijk hier in het huis waar we nog heel lang hopen te blijven. Het is dus eigenlijk een soort van emigratie deken geworden, ha ha. En ook bijzonder om met al die veranderingen dit samen te blijven doen met mijn zusje, al werd de afstand steeds groter. Gelijk ook een teken dat ons contact sterker is dan de afstand.

We hebben al een nieuw zussenproject uitgezocht, het garen ervoor ligt ook al klaar, alleen had ik niet de juiste naalden op voorraad, als het goed is brengt mijn zusje die binnenkort voor me mee naar Zweden, en dan kunnen we van start! Weer even als vanouds samen haken, kletsen, theeleuten... ik verheug me er al op!

Van de restjes garen maakte ze een kofferlabel, want ze stapt maandag in het vliegtuig naar ons!

experimenteren

Wat denken jullie, gaat dit iets worden? Beetje aan het experimenteren met samenvoegen van maakseltjes in verschillende technieken op een vilten basis.

Bijzondere natuur

Zie je haar? Deze foto is genomen uit het keukenraam, ik was net de tafel aan het afruimen na de lunch en toen zag ik mevrouw eland! Even inzoomen:

We hebben een heel tijdje staan kijken voor het keukenraam, en ontdekten nummer twee er vlakbij, terwijl ze op hun gemakje wat rondwandelden en twijgjes opaten. Toen ze de dichtere begroeiing in liepen, konden we ze niet goed meer zien, en zijn we naar boven gegaan om het vanaf het balkon te proberen. Als ze bewogen, konden we ze wel zien, als ze stil stonden gingen ze compleet op in het landschap. Wie weet hoe vaak ze er al gelopen hebben, terwijl we het gewoon niet hebben gezien. Even kijken of een filmpje lukt, gemaakt vanaf het balkon, ze keken soms naar ons en staan dan doodstil, maar als we lang genoeg stil waren, gingen ze weer verder met eten.

Wel, de rest was natuurlijk minder spectaculair, maar niet minder genieten. Tijdens de lunch net voor de elanden, zagen we een eekhoorntje de weg over rennen, halverwege stoppen, terug rennen, weer omdraaien en nu toch echt oversteken. Duurde lang genoeg dat dochter het ook kon zien.

Staartmeesje durft nu ook dichterbij te komen. Wat een mooi vogeltje.

Zondag waren we een stukje door de omgeving gereden, richting het zuiden, daar waren we nog niet echt geweest en met die dorpjes daar is nog wel wat uitwisseling met ons dorp, dus waren we wel benieuwd. Nu heb ik daar vooral gekeken en weinig gefotografeerd. We raakten ook in een natuurgebiedje, en zetten daar even de auto op de parkeerplaats om bij het meer te kijken.

De gekke rimpels op de foto is waar het ijs nog ligt. Mårås natuurreservat heette het gebied, met een meer, beukenbos, de oudste berk van het noorden (meer dan 400 jaar oud). We waren er niet helemaal op gekleed om een lange wandeling te maken, maar we gaan daar echt nog wel een keer terug.

Zondag was er niet veel zon, maar maandag des te meer.

Langzaamaan worden de knoppen dikker, krijgen de takken van bomen wat kleur door de uitbottende knoppen. Ben heel blij dat ik ontdekte dat er een wilg aan het eind van de tuin staat, waar katjes aan komen. Sommige dagen is het wel 8 graden boven 0, andere dagen weer nachtvorst en overdag 1 of 2 graden boven 0.



Op vrijdag was het heel koud, maar ook heel zonnig, dus we moesten toch even een rondje bos lopen.

De hazelaar bij de boer tegenover loopt al uit, was een mooi gezicht tegen de strakblauwe lucht. Thuis gaat het goed met de sneeuwklokjes, zag ik de eerste knoppen verschijnen in een paar krokusjes, en lijken er nog meer bolletjes op te komen.

Je kunt gewoon zien dat de knoppen in de bomen ook dikker worden en de takken krijgen een groene of rode gloed.

Alle schatten van vandaag weer verzameld, zo toch een leuk stukje op tafel en het kost niks ;-)

Nog een paar dappere sneeuwklokjes gevonden in de schaduw.

En wat takken geknipt van bomen in onze eigen tuin, kijken wat het wordt. Elzenkatjes in elk geval en wilgenkatjes...

Mochilla - bag

Vorig jaar op de handwerkbeurs in Zwolle kocht ik een pakket om een 'mochilla-bag' te maken, een tas, of eigenlijk meer een buidel, in een speciale haaktechniek met meerdere kleuren, die de hele tijd meegevoerd worden, ook tijdens de stukken die effen zijn. Ergens van de zomer was ik er aan begonnen, de bodem was natuurlijk veel tellen, de gekleurde rand was leuk, maar daarna werd het even wat saai. En ik moest nog gevoel ontwikkelen voor de spanning, de draden die alleen meegevoerd werden hadden het wel nodig om af en toe aangetrokken te worden, anders ging vooral het witte garen lusjes laten zien aan de binnenkant vooral, zie je ook wel op de foto hierboven.

Toen de meerderingen stopten werkte ik eerst nog wat te strak, waardoor het onplezierig haakte, dus voorzichtig de spanning wat laten vieren en toen begon ik het prettiger te vinden hieraan te haken en nu ben ik zover dat er regelmatig kleurwissels zijn en het patroon te voorschijn komt, dus nu wordt het steeds leuker. Prima werkje voor 's avonds op de bank nu de deken af is. En geloof het of niet, dit is ook mijn enige haakproject op dit moment!

Makeover van een rolgordijntje

Op dochters kamer hing een rolgordijntje, maar het onderste stuk was erg lelijk geworden. De lat hing half los, en hij was verkleurd en wilde ook niet helemaal meer oprollen (je ziet het niet eens zo erg op de onderstaande foto).

Hmm... halen we 'm eraf en gooien 'm weg? We hebben nog goede overgordijnen voor haar, dus echt nodig heeft ze 'm niet... Nou ja, er is niks aan verloren, dus waarom knip ik het lelijke stuk er niet af?



Zo gezegd zo gedaan. Netjes de lat losgemaakt, een stuk eraf geknipt, de lat er weer in gevouwen, met wasknijpers vastgezet. Ik was eigenlijk van plan 'm te lijmen, maar dat wilde niet zoals ik had bedacht, dus plan B (wat eigenlijk plan A was), 'm vastnaaien. Ik had alleen wat twijfels bij hoe netjes dat zou worden, en daarom bedacht ik er een kantje op te zetten.

Komen de kleuren van haar kamer ook weer in terug, en de jongedame was er helemaal blij mee. Zo mag hij nog mooi een poosje blijven hangen. Nu nog de overgordijnen ophangen. Het begint 's morgens al eerder licht te worden.

Mooiste foto's van de afgelopen week

Als vanzelf is er een soort ritme ontstaan om elk weekend de mooiste foto's van de afgelopen week bij elkaar te zetten in een blogberichtje. Deze week kregen we vaker de zon te zien, en waren er verschillende nachten zonder nachtvorst. Soms wel 6 graden boven 0 en in de zon en met weinig wind, of uit de wind, was dat al heel lekker.

Zondag lekker gewandeld nu het bos weer toegankelijk werd door het smelten van de sneeuw.

En ook elandensporen gezien op loopafstand van het huis, blijft bijzonder om dank zij de sneeuw een idee te krijgen van wat er allemaal rondloopt in het bos. Dieren lijken ook vaak de paden te volgen, loopt voor hen ook makkelijk. Sporen van verschillende soorten herten, vos, lynx, eland...

Maandag de andere kant op, naar de bibliotheek geweest en een lenerskaart gevraagd en gekregen. Voor mezelf twee 'lätt läsa' boekjes meegenomen, boeken in makkelijk Zweeds, en dat lukt al aardig om te lezen en voor dochter wat boeken, helpt mij ook oefenen met Zweeds. Daarna nog even doorgelopen richting het meer, maar dat pad werd steeds slechter begaanbaar. Maandag was er ook een hoogwaterwaarschuwing in de provincie, want de smeltende sneeuw en regen kon niet weg doordat de vorst nog in de grond zat.

Eerste kopje thee buiten! Later ook nog een keer thee in dochters speelhuisje, die we schoongemaakt hadden en een beetje ingericht. En zelfs een keer lunch buiten in het zonnetje. Wel met jassen aan uiteraard, en niet te lang, want als je stilzit word je toch wel een beetje koud ;-)

Bellen blazen blijft leuk.

Gisterochtend was alles wel weer witgevroren, ook weer mooi.

En dan komt de zon erbij en verschijnt de kleur.

De schommelbank heeft weer een plekje gevonden, nu we 'm veilig naar beneden konden sjouwen. Lekker een extra zitplekje, uit het zicht van huizen of de weg, met alleen maar natuur om te zien en het geluid van het beekje dat langs stroomt.

En we genieten van de vogeltjes die komen eten, hoewel we in Nederland ook de vogeltjes voerden en er zo van konden genieten, en daar ook gewoon meesjes kwamen. Hier is de groep wel groter, en zijn er nog een paar extra soorten, zoals de matkop en de staartnees, is me nog niet gelukt die op de foto te krijgen, de gewone koolmees en pimpelmees wel.