Reeën in de herfst

 

Langzaam maar zeker wordt het herfst. Herfstvakantie in Nederland begreep ik, hier moeten ze nog even wachten, ik vermoed dat het tijdstip van de herfstvakantie hier in Zweden gekoppeld is aan Allerheiligen, dus nu heeft dochter de eerste week van november pas vakantie.

Deze foto's zijn van begin deze maand (7-8 oktober), nog steeds kleur in de tuin.

Best blij met m'n tuin, al heb ik voorlopig nog genoeg te doen. 

De 11e was het zo lekker weer dat ik nog een tijd in de tuin gewerkt heb. Ondertussen een geschreeuw van jewelste in de lucht, kennelijk vertrokken de kraanvogels (laat!) naar warmere oorden.

De groep werd steeds groter.

Ik groef een klein stukje smultron (bosaardbeitjes) op die ik zelf had gezaaid een paar jaar terug, en die bleken zich enorm vermeerderd te hebben. Kijk maar hoeveel plantjes uit dat kleine stukje kwamen!

Een hele rij!

Genieten van de herfstkleuren.

Binnen de herfsttijloos nog laten bloeien voor ze de tuin in gaan. Men zegt dat ze goed zijn voor de vruchtzetting bij pruimenbomen, dus daar gaan ze heen als ze hier klaar zijn.

's Avonds betrok de lucht.

Het maakt nu trouwens niet uit waar ik de wildcamera neer hang in de tuin, er staan dagelijks reeën op.

Tegen een uur of 22 kregen we een flinke hagelbui, wat een herrie! Er tikkelden zelfs een paar korrels door de schoorsteen naar binnen in de haard.

De volgende ochtend was het net onder 0, toen we naar school liepen! 

Bij de oude spoorlijn waren de hagelkorrels nog te zien.

Geen idee wie deze schoonheid is, maar die woonde in de wasruimte.

Na het eten was het nog zo mooi de 12e, en ik had het hele weekend gewerkt, dus waren we ook nergens geweest. Even een rondje rijden nog!

Ze bleven gewoon staan, ook al stopten we de auto, deden het raampje omlaag en maakten een foto. Pas toen we weer gingen rijden, maakten ze de afstand wat groter.

Nog steeds een ree, op de rand, klaar om het bos in te vluchten indien nodig. Wat hij overigens niet nodig vond. Nu hadden we niet zo ver hoeven gaan voor reeën, thuis maakte de wildcamera ook reeënfoto's:

De 13e stonden we op met -4. Dat was teveel voor de oostindische kers en nog wat andere planten buiten. Maar wel mooi, dat witgevroren land. Tja, het ijs was natuurlijk nog niet sterk genoeg, maar op de terugweg lag er wel weer een nieuw flintertje ijs waar ze had gelopen.

Zo mooi met rijp in het ochtendlicht.

Tja, je ziet het hé, er zijn wat kale takjes, waar de reeën genoten hebben van de roosjes.

En toen we rond 18.15 terugkwamen van de manege, liep er een ree waar ik m'n auto neer wilde zetten. Hij had geen haast, nog steeds in beeld terwijl ik de auto parkeerde, we uitstapten en ik m'n telefoon tevoorschijn haalde voor een foto.

Nou ja, jullie haalden de vorige keer ook het eind van die lange post, bleek uit jullie reacties (zo leuk!), dus ik kan er nog wel een paar bij doen.

De rest van vorige week was nat, maar vrijdag werd het nog weer mooi weer. 

Dit weekend hoefde ik maar korte diensten te werken, dus bleef er nog tijd over voor een klein uitstapje, maar dat laat ik wel zien in een nieuwe blogpost. Ook vanmorgen was alles weer witgevroren terwijl de zon tevoorschijn kwam, zo mooi! Wordt vervolgd dus!