Bos en tuin

 

Een 'gewoon' fotoblogje is al even geleden, kwam ik achter, hoog tijd om jullie mee te nemen op mijn omzwervingen van de laatste tijd. 

Deze foto's zijn van 19 september. Een boswandeling waarbij we ontdekten dat een eerder afgeschreven pad toch wel ergens heen leidt, vooral naar bosbessen! En met wat gestruin dwars door de struiken bleek er ook een verbinding te zijn naar een ander stuk bos waar we graag komen. Een nieuw rondje erbij (wel voor laarzen).

Het wordt steeds meer herfst, het is al flink koud geweest, 's ochtends, maar op dit moment is het vooral nat, 's morgens ca. 8 graden, 's middags nog wel 14.

We hebben nu ook een voederbakje tegen het raam, het duurde even voor ze het durfden en door hadden hoe ze er iets uit kregen, maar nu vliegen ze af en aan, drie soorten meesjes. De boomklever kijkt verlangend toe, die heeft nog geen flauw idee hoe hij dat voor elkaar moet krijgen.

En is het op... koolmees weet precies waar we slapen (het raam erboven) en staat die 's ochtends al open, terwijl we nog even lekker liggen, dan komt hij op de vensterbank vragen om meer...

Soms nemen ze de zaadjes mee, soms pikken ze ze stuk op de rand - klopt er nou iemand op het raam? Oh nee, de vogeltjes...

Ha, toch nog een foto van m'n Oost-indische kers voor ie werd opgevreten.

Heel blij met m'n tuintje, voor nu blijft het even zo, komend seizoen wordt het wel uitgebreid...

Gelukkig ook nog net een foto voor ze werden af gegraasd... die reeën zijn zo blij met mij. En ik met hen (meestal dan...)

Een regenboog onderweg naar huis vanaf Halmstad.

Dochters klas (nou ja, eigenlijk twee klassen) gaat het bos in voor een dagje in het scouting gebouwtje waar ze van alles leren over de natuur en lekker spelen met wat er in het bos te vinden is. (Ze loopt bijna vooraan, met roze jasje.)

En ik geniet van de tuin.

De aardbeien planten hebben zich weer goed hersteld, en die ene doordrager op de hoek verrast ons nog met heerlijke aardbeien. De ree komt nog wel in de buurt...

Tja, en ben je dan zo een beetje aan het graven, dan vind je nog van alles...

Hier nog in knop, sinds gisteren met twee bloemen!

Deze viburnum tinus Gwenllian vonden we laatst bij een tuinwinkeltje, die moest natuurlijk mee.

Heerlijk even wandelen met een cliënt in het zonnetje. En ben je dan klaar dan zie je dit bij je auto:

Na een weekend (2x 10 uur) werken, is het altijd weer fijn om een rondje tuin te maken:

Eh oeps, na twee dagen smullen, is de oostindische kerst grotendeels verdwenen... (Wel leuk om de schuldige te zien op de wildcamera.)

Eindelijk ook gelukt om het voorzichtigere pimpelmeesje op de foto te krijgen. Ze komen zo dichtbij (hier in dit hoekje schrijf ik mijn blogjes) dat ik ze onderling uit elkaar begin te houden.

Vorige week donderdag een lange wandeling gemaakt, ging om 7.45 de deur uit en liep eerst met dochter naar school, en daarna door langs het elljusspår een halfverhard wandelpad voorzien van verlichting. Bij sneeuw mag je er trouwens niet wandelen, dan wordt het een langlaufbaan.

En soms vind je nog wat lekkers ook:

Ik pluk alleen nog cantharellen, maar kijk al wel uit naar z'n opvolger. Nog niet gevonden die. De andere paddenstoelen vang ik alleen op de foto.

Aronia, ook wel appelbes genoemd, ik heb zelf ook een struikje, maar die is nog te klein. Dus ik heb ze nog niet geproefd. Volgens een vriendin moet wel de vorst erover geweest zijn (of een nachtje in de diepvries) en ze zegt dat ze super gezond zijn, veel vitamine C bevatten.

Gelukkig had ik een zakje bij me, zo lekker in de yoghurt!

Om 10.20 was ik weer thuis, met twee zakjes lekkers.

En hier bloeit de witte herfstanemoon ook. Vanmorgen was het mistig. Weer een heel ander sfeertje. 

Wat vinden jullie fijner, regelmatig een korter fotoblogje, of af en toe zo'n hele lange?