In de tuin was alles flink doorgegaan in de bijna twee weken van onze afwezigheid, ondanks de warmte en de droogte.
De pluimspiraea groeit als onkruid...
Ongelooflijk veel hommels dit jaar. En vlinders ook.
Dochter riep me naar de beek achter het huis omdat ze een vis zag van een slordige 30 centimeter. Zo'n grote hadden we nog niet gezien, maar helaas was hij verdwenen toen ik kwam kijken. Wel waren de kreeften heel actief.
Ook waren er kleine visjes, zowel van een centimeter of 3 als van een slordige 12 centimeter, beide in groepjes, te lastig om te fotograferen, maar op deze is er toch eentje blijven hangen:
Vanaf volgende week is het tijd voor de kreeftenfeesten, dan begint het kreeften-vang-seizoen. We hebben kreeftrecht bij het huis, dus we mogen vangen als we willen.
Ja, nu had ik laatst de naam gevonden van deze roze pluimpjes, maar net zo hard weer vergeten. Ik heb het wel opgeschreven ergens, dus dat vind ik wel weer. De insecten zijn er blij mee in elk geval.
Nog wat bloemen van eerdere jaren zijn opgekomen tussen de groente... Waar overigens niet veel van over was, het lage hekje (80 cm) is niet genoeg om een ree eruit te houden als je de tuin twee weken onbewaakt laat...
Alle fruit bij elkaar in een pannetje - heerlijk zelfgemaakt sap werd dat!
Oh deze twee maakte ik op het werk, zo gaaf om op zo'n mooie plek te werken!
Laatst hoorde ik 's avonds een vreemd geluid buiten, dus ik ging kijken, poes ook mee, had poes nooit gezien dat ze vlak naast een pad ging zitten. Gelukkig liet ze 'm met rust toen ze het ontdekte.
De papaver begon net te knoppen voor we gingen, m'n vriendin stuurde een foto toen de bloem open ging, maar gelukkig kwamen er nog wat achterna, zodat we er zelf ook van konden genieten. Wat een mooie kleur, deze!
Soms vergissen vlinders zich en vliegen de half open veranda op, na een foto help ik ze maar weer eruit. Dit schijnt een landkaartje te heten, had ik hier nog niet eerder gezien, maar nu meerdere in een week.
De clematis had nog een late bloem.
Deze papaver kwam uit hetzelfde zakje zaad als die andere. Hopelijk zaaien ze zichzelf uit en zien we ze volgend jaar weer.
Deze rouwmantel verbleef ook een aantal dagen in de buurt. Had ik hier in de tuin ook nog niet gezien, alleen een keer bij m'n vriendin in de tuin aan de andere kant van het dorp.
Dochter had 'm opgeraapt, dacht dat hij dood was, maar dat was hij dus niet. Ik wilde 'm naar buiten brengen weer, maar hij had geen haast om van m'n vinger af te gaan.
Zweefvliegen heten hier 'blomfluga' en die naam past ze goed, hoewel ze ook geïnteresseerd zijn in de vrolijke kleurtjes van dochters speelgoed.
De frambozen komen op de gekste plekken tevoorschijn, groeien echt als onkruid.
Na vorig weekend sloeg het weer om, veel onweer gehad, hoewel het ergste er meestal langs op ging. Intussen is het gras weer aanzienlijk groener en wordt het tijd voor een nieuw fotorondje, denk ik. Uiteraard zijn we niet alleen thuis geweest, de hele resterende week van manliefs vakantie, en ook nu hij weer werkt, gaan dochter en ik er nog wel op uit, dus er komen nog wel meer fotoblogjes aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je de moeite neemt om te reageren! Dat wordt altijd gewaardeerd!