Met de mannen gaat het goed. De eerste paar dagen waren een ramp, we zijn nog nooit zo vaak zo hard gebeten! Maar nu weten we er al beter mee om te gaan, te voorkomen dat ze bijten. En zij beginnen ons al meer te vertrouwen. Gisteravond bij het loslopen, begonnen ze ook al echt te stuiteren. En ze komen naar ons toe. Kennelijk voelen ze zich al steeds meer thuis. De ogen staan rustiger, we kunnen ze beter pakken... Ach, voor Stitch helemaal niet meer bijt, konden we wel eens een heel eind verder zijn, maar dat geeft niet. Ervaring heeft wel geleerd, dat je met die fretten vaak ook de sterkste band opbouwt, juist omdat beide partijen er veel meer in moeten investeren, en elk klein stapje vooruit een grote overwinning is.
We weten nu ook waarmee we ze kunnen verwennen, we hadden alle soorten frettentraktaties geprobeerd die we in huis hebben, maar niks was het. Tot we ze het leeggeten bakje van de kat voor hielden, die werd tot de laatste molecuul schoongelikt. Daarna probeerden we ook andere soorten kattenbrokjes en tractaties, en dit bleek ze veel meer te lijken.
Dat is het nadeel van dieren met een geschiedenis. Je weet niet hoe ze reageren en wat ze eten. Maar dat zal de tijd wel leren! Grappige beestjes zeg. Had ze voor ik jouw blog las nog nooit zo goed bekeken.
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Marcella
Het lijken lieve diertjes. Ja, als ze al een geschiedenis hebben en je kent die niet, dan is het wel een zoeken wat ze hebben meegemaakt? Kunnen ze nog iemand vertrouwen? Ik wens je heel veel succes. Knutselbeertje
BeantwoordenVerwijderenEn hoe is het met de poesjes? Knutselbeertje
BeantwoordenVerwijderenVind ze heel mooi om te zien, jullie fretten. Maar het is dus nog best lastig om ze goed opgevoed te krijgen..?? Is het met beten van een fret ook als met die van een kat...dat je snel infecties hebt?
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Carla.