Zomerse dagen

Bij jullie in Nederland was het warm, maar ook hier hadden we mooi weer. En intussen zijn we redelijk aangepast aan de gewoonte van het land om als lunch een warme maaltijd te nuttigen, dat maakt het eten 's avonds wat flexibeler. En zo laadden we de picknickmand in de cabrio en lekker toeren. Al snel vonden we een mooi plekje met picknickbankje op een landtongetje in een meer, waar niemand was.

Toch ook even met de voetjes in het water, nog een beetje koud, maar ook lekker. Na het brood eten gingen we nog verder, en vonden nog een ander verlaten plekje aan het Fegen meer.

Er vroeg laatst iemand of we ook vogelnestjes hadden, nou zeker wel, in dit kastje is al een nestje pimpelmeesjes groot geworden en nu zijn er een stelletje roodstaartjes in getrokken (gekraagde roodstaarten heten ze in het Nederlands geloof ik, kan me niet heugen dat ik ze ooit eerder zag).

En met nog meer warme dagen, werd het nog een rondje om het Fegen meer, op zoek naar een plekje waar nog niemand was, de 'badplats'-jes waren gelijk druk bezocht, daar houden we toch al niet zo van, en zeker in deze coronatijden niet maar ook plekjes waar je een bootje te water kunt laten bleken wel zandstrandjes te hebben. Ach, en met waterslippers aan kun je ook best een stenig kantje aan.

Wel moet je dan onderweg soms even wachten tot de koeien de weg over gewandeld zijn naar de melkstal.

De alliums bloeien nu uit het bollenpakket van mijn ouders vorige herfst.

Een sering heeft zichzelf op de helling genesteld, vorig jaar misten we de bloei omdat we in Nederland waren, maar nu kunnen we zien dat die op de helling paars is, en die op de rand van de tuin blijken wit. Ik had verwacht dat ze allemaal hetzelfde zouden zijn, en dan zou ik deze weggehaald hebben, maar nu hij als enige paars is, mag hij toch blijven.

Bloemetjes snoepen:

De bessen gaan hard (zwarte bessen in dit geval), maar de meeste struikjes die ik afgelopen najaar aanplantte lijken wel wat vrucht te gaan geven.

Van de week 's ochtends lagen we nog even te luieren in bed met de ramen open, toen we een vreemd geluid hoorde, bleek een jong hertje te zijn. Ze wilden weg via het grasland ernaast, maar dat wordt nooit gemaaid, dus veel stoppels en hoog gras, dat lukte het kleintje nog niet. Dus moeders kwam maar terug naar ons pas gemaaide tuintje.

Riep het kleintje, en daar kon ze wel lopen. Echt nog heel jong, met van die schattige bambivlekjes.

Prachtig toch om dit zo te zien uit het slaapkamerraam. (Nadeel is wel dat de nieuwe generatie reeën ook gelijk leert waar je lekker kunt eten... er komt een hekje, hoor boefjes)

Ik verbaas me nog steeds over hoe goed de binnenplanten het doen, was ik nooit zo goed in dacht ik, maar hier gaat het wel. Beter licht? Beter water? (De katten wilden in Nederland het kraanwater nooit drinken, alleen als er helemaal niks anders meer te vinden was, maar hier drinken ze het graag.)

De nachten zijn nog koud, soms dicht bij het vriespunt, hoewel we ook echt al wel een paar dagen 26 graden gehad hebben. Dus nog niet heel veel te eten uit eigen tuin, maar wel lekker tuinkruiden voor de soep. (Yep, Hollandse tomatensoep, mét ballen. ;-) )

Om een indruk te geven hoe lang de dagen zijn, deze foto maakte ik tegen 23 uur. Nog niet helemaal donker, nog licht genoeg om te zien of er wild in de tuin loopt zelfs.

Vandaag was het een feestdag, Zwedens Nationale Dag, maar uiteraard geen festiviteiten zoals gewoonlijk. En erg bewolkt, gelukkig nog een lekkere wandeling kunnen maken voor het begon te regenen.

We leerden laatst dat je die lichtgroene scheutjes van de spar kunt eten, dat er veel vitamine C in zit en dat men er ook wel likeur mee maakte, wat dan wel minstens een jaar moest staan.