Emigratie update

De laatste update was al weer dik een maand geleden, we hebben aardig onze draai gevonden. We hoeven niet meer bij alles na te denken. Boodschappen weten we goed te vinden, hoeven niet meer bij elk product na te denken. Manlief is nu drie weken aan het werk en het bevalt hem best. Verder hebben we eerst mijn ouders op bezoek gehad voor een dikke week. Erg gezellig.

Die hele week was het weer super grijs, we hebben de zon nauwelijks gezien. Wel een setje elanden (als je op de foto hierboven klikt kun je ze misschien vinden). Maar ook niet veel regen, dus wel lekker vaak gewandeld, en gezellig winkels bekeken en zo. Ook vooral veel bijgekletst en laten zien hoe het leven er nu voor ons uit ziet.

Nadat mijn ouders vertrokken, hadden we wel een dag stralende zon. We maken wel niet elke dag meer foto's, maar toch nog wel vrij vaak, het blijft hier zo mooi, ook nu de blaadjes van de bomen zijn en we weinig wild zien.

We hadden net tijd om de logeerkamer klaar te maken voor de volgende gasten, het huis te poetsen en de boodschappen te halen en toen kwamen de volgende gasten, mijn schoonouders, ook voor een week. Zij troffen heel ander weer, wel regelmatig een zonnetje, maar ook veel kouder en zelfs wat sneeuw.

Nu zijn voorlopig alle logées weer naar huis. Dus nu kunnen we het gewone ritme gaan oppakken. Al wel wat dingetjes bedacht om samen te kunnen doen, zowel thuis als om op te gaan zoeken. Zal wel even wennen worden om hele dagen 'alleen' (met dochter) thuis te zijn. Maar dat gaat vast lukken, lekker buiten struinen, knutselen, bakken...

En de katten uitlaten, Spooky gaat alleen naar buiten als wij er ook zijn, blijft in de buurt en verkent stukje voor stukje haar terrein.

Tekenen kan ook met een bezem.

Molly vond het maar niks, die mauwde steeds om maar weer naar binnen te mogen. Toch leek ze eenmaal binnen het wel fijn gevonden te hebben. Ze gedroeg zich binnen wel wat vrijer.

En we kregen bezoek van een koppeltje 'domherren', grappig dat ik wel gelijk het Zweedse woord wist, maar niet het Nederlandse. Gelukkig heb ik intussen een dik boek met allerlei dingen uit de natuur in Zweden, in het Zweeds, maar daar staat dan ook de Latijnse naam in, en even googlen levert op dat ze goudvinken heten in het Nederlands. Om de een of andere reden vind ik dat niet eens bij ze passen. Dus we houden het maar op domherren.

We hebben intussen allebei een Zweeds telefoonnummer, voor één auto een Zweeds kenteken (alleen de verzekering nog regelen), en zo komen we steeds een stapje verder.