Marsma

Een tijdje terug liet ik al zien (HIER) dat ik bezig was met een marsma / marschma. Het woord komt uit de taal van de Saami (Lapland) voor een buideltje voor het naaigerei, ik heb op Instagram ook heel mooie exemplaren van (rendier)leer gezien. De mijne is, zoals er nu veel gemaakt worden in Zweden, van vadmal (een dikke geweven en vervilte stof, die zich laat verwerken als vilt).

Voor dit project heb ik ook zelf het ontwerp getekend, ik heb goed gekeken naar afbeeldingen van moderne marsma voor het model. Er zijn meerdere varianten van, ik koos voor een wat ruimer buideltje, zodat er ook een groter bolletje garen in past voor een haak- of frivolitéwerkje.

De inspiratie voor het borduurwerk komt vooral uit het boek Helenes Yllebroderier. Een prachtig boek van Helene S. Lundberg, met veel inspirerende afbeeldingen. Er staat trouwens ook wel een patroon van een marsma in, maar ik wilde toch net een ander model. Het boek staat nu weer in de kast, maar ik weet wel zeker dat ik dit boek vaker zal gebruiken.

Zoals je misschien gezien hebt in de eerdere post, was de buitenkant al even klaar. Het tussenstuk zie je meestal onbewerkt, maar ik vond het wel leuk daar ook nog wat borduurwerk op te maken.

Het laatste maakte ik de voorkant van het zakje. De kleurkeuze kostte wat hoofdbrekens, maar ik ben wel blij hoe het geworden is. Zweeds borduurwerk wordt vaak gemerkt met initialen, viel me op, maar met 'van den' en 'van' namen vind ik dat niet zo mooi staan, dus ik heb mijn beide voorletters erop geborduurd.

Als voering gebruikte ik een katoenen quiltstofje, ik weet niet meer hoe ik eraan kom of wat voor merk. Het borduurwerk is gedaan met wollen garen. En een Zweeds bandje om het tasje te sluiten.

Al met al was dit een heerlijk project om aan te werken, en heb ik van het hele proces genoten, van het tekenen en bedenken tot de laatste steek. En ik ben heel blij met hoe het geworden is. Dit tasje zal me nog vaak vergezellen bij handwerkafspraakjes bij m'n zus, bij lange autoritten en op vakantiereizen.