Ik had me al wel eens verdiept in mediteren, maar op de een of andere manier lukt me dat niet echt. Wel als ik bij een meditatieve viering ben, daar ging ik in Nederland af en toe naar toe, en binnenkort gaan ze daar hier in mijn nieuwe dorp in Zweden ook mee starten, dus ik ben benieuwd. Maar thuis... nee. Waar ik dan wel heel rustig van wordt is handwerken. En soms is het heerlijk om gewoon stukje voor stukje, zonder en té ver doorgevoerd plan het werk onder je handen te laten ontstaan.
Laatst kwam ik op een blog, helaas weet ik niet meer welk iets tegen over Stitch Meditation. En ja, dát is dus precies wat ik bedoel. Wat verder gespeurd en aangemeld bij de Facebookgroep Stitch Meditations en zowaar zelfs de introductie video bekeken van Liz Kettle (link of link).
De regels zijn simpel:
- zorg dat er van alles klaar ligt, ondergrondjes van 10x10 cm, lapjes, garens
- haal niets uit, geniet van de perfectie van imperfectie
- maak niet teveel een plan, laat het ontstaan. Het moet geen project worden.
- je weet het vanzelf als het klaar is.
Met voorbereiden begon ik al een tijd terug, maar van de week maakte ik pas de eerste echte stitch mediation. Kind in bed, mooi muziekje aan en lekker zitten pikken, zonder plan, me laten inspireren door wat ik zie liggen in het doosje met verzameld materiaal. Ik begrijp alleen niet waarom de camera zo vaak de warmte, het geel, uit mijn kleuren wegsteelt. Nou ja, wordt vervolgd in elk geval, niet dagelijks, dat lukt me niet, maar toch wel met enige regelmaat is de bedoeling. Wat ik er dan mee doe? Nog geen idee, of nou ja, ideeën genoeg maar dat zien we wel. Daar gaat dit niet om en dat is zo fijn.
Sounds wonderful to make these little squares and it's TRUE while working with fiber the time to reflect and prepare for mind😊
BeantwoordenVerwijderen