Rood met witte stippen

 

De bomen beginnen nu serieus te kleuren. 

Vorige week hadden we nog heel mooi weer, deze week is het meer regen. Vandaag lijkt de enige droge dag te zijn, dus straks maar weer in de tuin aan de slag.

Koude ochtendjes vorige week.

Moeilijk schatten hoelang je zult lopen als je dochter ergens anders moet ophalen, dus dan maar een extra slingertje langs het meer.

Ik heb nog nooit zoveel rood met witte paddenstoelen gezien als dit jaar. Die vliegenzwammen kom je echt overal tegen nu!

Zelfs bij de buren onder de overkapping in het droge zand.

Ook op het werk is er tijd om te wandelen, met cliënt. En een schaal vol mooie herfstdingetjes te verzamelen.

Nog even de hond uitlaten voor het werk...

Maandag had dochter een vrije dag (studiedag voor de leraren), hadden we tijd om extra lang met de hond naar het bos te gaan, en paddenstoelen te kijken.

Nou, die waren er in overvloed!

Ik zei toch dat ik nog nooit zoveel vliegenzwammen  had gezien als dit seizoen?!

En denk nou maar niet dat ik elke vliegenzwam op de foto zette tijdens de wandeling!

De bosbessenblaadjes worden ook rood.

Het bos blijft een soort van sprookjeswereld, ongelooflijk hoe de natuur verandert door het jaar heen. En alles heeft z'n eigen tijd en z'n eigen plek.

Bosbessenrood enne... niks teveel gezegd over die rood met witte stippen, hè...

Is het dan alleen maar leuk... nou ja, om deze tijd van het jaar krijg je de elandvliegjes... Praktisch onmogelijk om te zorgen dat er niet een mee naar binnen reist. Ze steken meestal niet, en als ze het doen, stelt het niet veel voor, ze kunnen namelijk alleen bloed van hertachtigen aan (ook elanden dus), maar niet van mensen of honden, dus mochten ze per ongeluk bijten, proeven ze het snel genoeg en laten ze los. Maar ze hebben van die akelige pootjes, waar ze zich heel goed mee vast houden, lastig van je af te slaan...

Bijna lila-achtige paddenstoel tussen de mos-sporen.

Met de laatste bosbes...