Zussen

Misschien vond je het de afgelopen tijd wat rustigjes op mijn blog, dat klopt, ik ben heel hard aan het poetsen en klussen geweest want afgelopen 23 maart was ik jarig en kwam mijn zusje aan met het vliegtuig om hier drie weken te blijven. Geen vanzelfsprekendheid in deze tijd. Intussen was het november 2019 dat we elkaar voor het laatst zagen, wij hadden vorig voorjaar die kant op zullen gaan, zij had afgelopen zomer hierheen zullen komen, dat werd allemaal niks. Dat was niet de bedoeling toen we vertrokken! En we hebben ook alleen elkaar, er zijn geen andere broers/zussen aan mijn kant. Maar nu, door heel zorgvuldige planning lukte het toch om elkaar weer te ontmoeten. 

Nu merk ik dat ik de neiging heb uit te leggen hoe netjes we ons aan zoveel mogelijk regels en aanbevelingen hebben gehouden, niet onnodig hebben gewinkeld, de grote plaatsen en drukte hebben gemeden, de eerste week ook zorgvuldig contact met de samenleving hebben vermeden, alle testen... maar dat is gewoon, ik ga er vanuit dat iedereen dat netjes doet in deze tijd, en het voelt fout om het gevoel te hebben verantwoording af te moeten leggen, ga ik dus ook niet doen. 

Gelukkig wonen we in een mooi land met veel natuur, dus ondanks alles (en de ellende van de terugreis, met de dubbele testen, een kapot vliegtuig, een ongeplande hotelovernachting en een verdwenen koffer die gelukkig wel weer opdook) hebben we drie heerlijke weken samen gehad. Uitgebreid bijgekletst, gewandeld en gehandwerkt... heerlijk!

Uiteraard zijn ook foto's onderweg gemaakt en hebben we lekker gehandwerkt... dus de komende tijd regent het wel weer blogberichtjes...