vrijdag 30 november 2018

Myriad deel 8


We hebben weer een deel af, deel 8 intussen al. Ik zal eens een keer beginnen met die van mijn zusje. Een detail:


Ik blijf het grappig vinden hoe verschillend ze worden. En hoe sommige elementen uit het patroon meer opvallen bij de een en bij de ander weer andere elementen.


Op naar deel 9!


dinsdag 27 november 2018

Kleertjes van oude sok


Ik heb in ons tijdelijke huis natuurlijk niet de voorraad handwerkspullen die ik gewend was te hebben, dus als er nu iets stuk gaat, en niet meer gerepareerd kan/wil worden, en nog een beetje toonbaar is, dan bewaar ik het nu. Dus toen een sok van dochterlief (4 jaar) een gat had, vroeg ze of ik die ook wilde hebben, dat mocht als ik er maar iets voor de poppen van deed. Het toeval wil dat ik net de dag ervoor op Pinterest iets had gezien, waarbij een kindersok gebruikt werd voor Barbie. Dus 's avonds toen ze op bed lag, gelijk aan de slag gegaan.


Van de sok die nog heel was, knipte ik het boord af, net boven de hak. Twee gaatjes aan weerszijden net onder het boordje voor de armen en klaar. Van de teen maakte ik een tasje.


Sok nummer 2 had het gat in het boordje (vraag me niet hoe die daar komt...). Bij de teen knipte ik een gaatje voor het hoofd (het rekt wel, dus het gat hoeft niet te groot) en aan de zijkanten een gaatje voor de armen. Het boordje knipte ik net boven het gat af, voor een minirok.

Voor wie nog meer zin heeft in poppennieuws, het poppenbloglijstje van de Breimeisjes op deze Dinsdag Poppendag:

Jannie,
Jolanda,
Ria,
Rita en 
Sandra.

maandag 26 november 2018

Honingraatdeken


De enorme bol donkerblauw garen was toch wel hard geslonken, dus ik heb er iets eerder een eind aan gebreid dan ik oorspronkelijk van plan was. Het honingraat patroon vond ik op Ravelry, en volgens een van de projecten kon er gelijk een gerstekorrel rand aan gebreid worden. Helaas had ik er niet aan gedacht dat zo'n rand breder wordt dan tricotsteek, dus ik had dat eigenlijk met minder steken moeten doen. Bij de gerstekorrel rand aan het eind heb ik wel geminderd, zij het niet helemaal voldoende.


Ik begon hieraan om wat simpels te doen te hebben tijdens de verhuizing van Nederland naar Zweden. Inmiddels is de rust weergekeerd (al staat er in januari een volgende verhuizing op het programma), dus heb ik wel weer zin in ingewikkelder werk.


Het draadjes instoppen ging gezellig met poes op schoot. Nou ja, dochter heeft zo een fijn dekentje om over zich heen te leggen bij het tv kijken. Fijn om nu wat dingen af te maken, dat geeft letterlijk en figuurlijk ruimte voor iets nieuws.


zondag 25 november 2018

Poncho voor dochter


Dochter zag mij laatst met een poncho, en wilde er ook wel een. Garen koos ze zelf uit bij de Rusta (winkel met huistextiel, etc.), het patroon vond ik via Ravelry en komt van Hobbii (een garen discounter, had ik in Nederland al gevonden, maar bestaat ook in Zweden). Het patroon is er dus ook in het Nederlands, maar ik vond het wel leuk de Zweedse versie te gebruiken.


Beetje lila, en twee tinten roze, met een glittertje, helemaal goed voor mijn kleine meid.


zaterdag 24 november 2018

Emigratie update


De laatste update was al weer dik een maand geleden, we hebben aardig onze draai gevonden. We hoeven niet meer bij alles na te denken. Boodschappen weten we goed te vinden, hoeven niet meer bij elk product na te denken. Manlief is nu drie weken aan het werk en het bevalt hem best. Verder hebben we eerst mijn ouders op bezoek gehad voor een dikke week. Erg gezellig.


Die hele week was het weer super grijs, we hebben de zon nauwelijks gezien. Wel een setje elanden (als je op de foto hierboven klikt kun je ze misschien vinden). Maar ook niet veel regen, dus wel lekker vaak gewandeld, en gezellig winkels bekeken en zo. Ook vooral veel bijgekletst en laten zien hoe het leven er nu voor ons uit ziet.



Nadat mijn ouders vertrokken, hadden we wel een dag stralende zon. We maken wel niet elke dag meer foto's, maar toch nog wel vrij vaak, het blijft hier zo mooi, ook nu de blaadjes van de bomen zijn en we weinig wild zien.





We hadden net tijd om de logeerkamer klaar te maken voor de volgende gasten, het huis te poetsen en de boodschappen te halen en toen kwamen de volgende gasten, mijn schoonouders, ook voor een week. Zij troffen heel ander weer, wel regelmatig een zonnetje, maar ook veel kouder en zelfs wat sneeuw.




Nu zijn voorlopig alle logées weer naar huis. Dus nu kunnen we het gewone ritme gaan oppakken. Al wel wat dingetjes bedacht om samen te kunnen doen, zowel thuis als om op te gaan zoeken. Zal wel even wennen worden om hele dagen 'alleen' (met dochter) thuis te zijn. Maar dat gaat vast lukken, lekker buiten struinen, knutselen, bakken...


En de katten uitlaten, Spooky gaat alleen naar buiten als wij er ook zijn, blijft in de buurt en verkent stukje voor stukje haar terrein.



Tekenen kan ook met een bezem.



Molly vond het maar niks, die mauwde steeds om maar weer naar binnen te mogen. Toch leek ze eenmaal binnen het wel fijn gevonden te hebben. Ze gedroeg zich binnen wel wat vrijer.


En we kregen bezoek van een koppeltje 'domherren', grappig dat ik wel gelijk het Zweedse woord wist, maar niet het Nederlandse. Gelukkig heb ik intussen een dik boek met allerlei dingen uit de natuur in Zweden, in het Zweeds, maar daar staat dan ook de Latijnse naam in, en even googlen levert op dat ze goudvinken heten in het Nederlands. Om de een of andere reden vind ik dat niet eens bij ze passen. Dus we houden het maar op domherren.


We hebben intussen allebei een Zweeds telefoonnummer, voor één auto een Zweeds kenteken (alleen de verzekering nog regelen), en zo komen we steeds een stapje verder.

dinsdag 20 november 2018

Lundby huis


Al jaren loop ik in Zweedse speelgoedwinkels te lonken naar het Lundby poppenhuis, gelukkig reageerde dochterlief er nooit zo op. Maar afgelopen week waren we met mijn ouders in een retrowinkeltje in Limmared en daar stond er een te koop, met meubeltjes uit de jaren 1970. Te leuk, en ook dochter reageerde hier op. Uiteindelijk besloot oma 'm te kopen, en hebben we ook op internet heel wat afgespeurd.


Dit zelfde huis wordt nog steeds gemaakt, met dezelfde afmetingen en indeling. Alleen uiteraard wat frissere kleurtjes op de muren en vloeren. Maar op zich vind ik deze ook al gewoon mooi zoals ie is.



Nou ja, behalve de blauwe vloeren beneden dan. Ik heb daar op internet al leuke trucjes voor gelezen, dus dat verandert nog wel een keertje. Ik wil 'm eigenlijk wel origineel houden, dus het wordt iets dat er ook weer uit kan.


Het schijnt dat deze poppenhuizen bij de eerste van duurzaam, gifvrij kunststof, en met verlichting. Nou ben ik wel benieuwd eigenlijk of de verlichting van nu nog werkt op zo'n oud huisje als deze...



Meubeltjes zaten er ook nog bij, niet compleet meer, en niet alles in even goede staat, maar het meeste kan er prima mee door.


Dit lijkt ooit vastgezeten te hebben aan de muur, maar ik kan niet zien waar dan precies. Het meeste blijft zo ook wel staan, dus dat laten we maar los. Alleen de voorste met het handdoekenrekje heb ik vastgeplakt, want die valt alleen maar om.


Het oventje heeft wel een kwastje verf nodig, de rest ziet er nog netjes uit. De laatjes zijn nep, maar het aanrechtkastje kan open.


Duidelijk uit welke tijd dit stamt, hè ;-)



Inrichten is natuurlijk het leukst.



Popjes zaten er niet meer bij, samen met dochter deze kegelpopjes gemaakt, kan ze er al mee spelen en vanmorgen vonden we bij de supermarkt een tijdschrift met dit veulen die qua maat goed past bij het huis.


Ook zijn een paar figuurtjes van Sylvanian Families meegekomen naar onze tijdelijke woning, en die kunnen er ook prima in huizen.


Hij past heel goed op haar speelgoedkastje, nog een paar Evi's erbij en een extra paardje uit haar speelgoed voorraad en zo levert het haar al heel wat speelplezier op. Dit huis gaat vast vaker langs komen, want het lijkt me zo leuk er dingetjes voor te gaan maken!


Voor wie na deze lange poppenblog nog zin heeft in nog meer poppenberichtjes: het poppenbloglijstje van de Breimeisjes op deze Dinsdag Poppendag:

Jannie,
Jolanda,
Ria,
Rita en 
Sandra.

zaterdag 17 november 2018

Sinterklaas


Tja, dat is een beetje gek natuurlijk, Sinterklaas in Zweden. Dat feest kennen ze hier helemaal niet. Maar dochter was het niet vergeten en begon er zelf steeds over. Gelukkig was de doos sinterklaas spullen wel meegekomen naar ons tijdelijke huis, dus hebben we maar gewoon de vensterbanken versierd.


We hadden nog van alles van vorig jaar. We zitten hier aan een zeer rustige weg, en een eindje van de straat, anders zouden ze hier nog wel wat te raden hebben, ha ha.


Nou ja, dat wordt vanavond toch de schoen zetten. Gelukkig had ik deze week logés, die dochter even konden afleiden terwijl ik snel wat leuke schoencadeautjes kon afrekenen. Voor de rest probeer ik er niet teveel aandacht aan te besteden, want het geeft al spanning genoeg voor dochter. Af en toe kijken we wel het sinterklaasjournaal als dat lukt via internet.