Al worden ze vandaag dan 9 weken, ze vinden het nog steeds heerlijk om bij moeder te lurken... Gisteren zijn ze voor het eerst buiten geweest. Eerst nog heel voorzichtig, bij iets teveel schrik gelijk terug naar binnen of onder m'n rokken. Van lieverlee gingen ze steeds een beetje verder. De schuur stond ook open, dus toen moederpoes daar in ging, volgden de kleintjes al snel. Later lagen ze samen bij ons op de bank te slapen - zo lief! Nu ze minder broertjes hebben om mee te spelen, komen ze vaker naar ons toe voor een spelletje.
Van hun broertje hoorden we dat het goed met hem gaat, hij begint al aardig te wennen, al was hij wel érg ondeugend geweest, zat in de gordijnen, had een vensterbank met planten leeg gehaald... Hmm... zó stout was ie hier nooit. Maar om het goed te maken was hij bij z'n nieuwe baasje in bed gekropen, heel dicht tegen haar aan... Dat kan dus niet meer stuk!
Leuk dat je even mee op stap ging in Rethymnon! Heerlijk, het poezenverhaal. De meeste kleine poesjes van "madame Babouche" zijn op stap. De laatste dagen hangt alleen de grijze kater nog rond. Stoeltje, bankje zitten ... dat allemaal, maar geaaid worden, NEE!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, @nne
Toch lief he.De mama en haar kindjes. Heb je het niet moeilijk dat er kittens weg zijn? Ik zou het niet over mijn hart krijgen.
BeantwoordenVerwijderengroetjes,
knutselbeertje
Haha, die katten zijn net kleine kinderen. Eerst uitproberen wat mogelijk is. En dan toch heel lief zijn.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi stel heb je over zeg!
Ziet er allemaal schattig uit. Fijn om te lezen dat de andere kleintjes een goed tehuis hebben gevonden.
BeantwoordenVerwijderenGeweldig toch die kleintjes die langzaam aan de wereld aan het ontdekken zijn.
BeantwoordenVerwijderenWat je nu nog hebt Corina, houden jullie zelf??
Groetjes Carla.