Twee bijzondere quiltjes

Dit zijn twee quiltjes met een bijzonder verhaal, die ik gemaakt heb voordat we ons reisje naar Nederland maakten. Jullie weten dat ik al een aantal borduursels heb gemaakt naar botanische tekeningen. Nu was een van mijn cliënten in de ouderenzorg botanisch tekenaar van beroep. En ook al was hij nu boven de 80, hij hanteerde nog steeds het potlood alsof hij gisteren nog een opdracht afgemaakt had. Hij had van dit werk altijd genoten, vertelde hij. Hij tekende vooral voor de Universiteit Utrecht, waarbij hij dan bijvoorbeeld zakjes met zaaddoosjes opgestuurd kreeg die hij dan zo natuurgetrouw mogelijk moest natekenen voor studiemateriaal, of voor projectie in de collegezaal.

Nu is zijn dochter een bijzondere vriendin, en grappig genoeg was er met haar vader al een leuk contact ontstaan voor ik wist dat hij haar vader was. Toen ik wist wat hij tekende, nam ik ook mijn borduursels wel eens mee, met de tekeningen die het voorbeeld waren. In het begin was hij vooral geïnteresseerd in de tekeningen, later ook in de borduursels, naarmate de dementie toenam. Juist ook omdat de borduursels niet alleen te bekijken waren, maar ook te voelen.

En zo ontstond de wens om zijn tekeningen eens te zien, en daar al bordurend iets mee te doen. Zijn dochter bracht eens een boek mee van de universiteit dat door hem getekend was. Nu waren dit pentekeningen van zaaddozen, geen kleurrijke bloemen, dus dit vroeg om een andere aanpak. Lang over gebroed, maar toen kwam de emigratie er tussen. (Met een moeilijk afscheid van deze meneer, waarbij hij zei dat hij me niet meer terug zou zien.)

En net toen het plan gerijpt was in mijn hoofd om de malletjes met zeshoekjes en aanverwante te gaan gebruiken, en dan op grote en kleine vlakken wat van zijn tekeningen na te borduren, kreeg ik het bericht van zijn dochter dat hij was overleden. Wel heel apart dat ik er net toen zoveel mee bezig was geweest. Hij had gelijk gekregen, we konden elkaar niet meer zien.

En dus pakte ik m'n printjes van de foto's die ik al had gemaakt uit zijn boek, en het doosje met stofjes en garens dat ik juist had verzameld, en begon te borduren.

Goed kijken naar zijn tekeningen, denken over welke steek de juiste 'look' zou opleveren...

En zo begon er een quiltje te groeien, terwijl er allerlei herinneringen boven kwamen aan de vele gesprekken en ontmoetingen. En soms miste ik hem, of miste ik mijn oude werk, waarin ik zoveel kon betekenen voor de medemens met dementie, miste ik de bijzondere gesprekken met de mensen, over hun leven, over terugkijken als je ouder bent, over trots en verdriet, over wat dementie doet met een mens. Over wat mensen met dementie nodig hebben, en misschien wel gewoon alle mensen...

Gaandeweg groeide ook het plan om er twee quiltjes op ongeveer A4 formaat van te maken, en zijn dochter er dan een te laten kiezen. Het voelde voor mij niet goed om er een voor haar en een voor mij te maken, ik wilde beide met hetzelfde gevoel maken.

Dit betekende wel dat ik beide af moest hebben voor we naar Nederland gingen eind mei.

Van bijna alle borduurtjes maakte ik ook een foto met het (kwalitatief niet zo beste) printje ernaast.

De malletjes die ik gebruikte, komen van Petra Prins uit Zutphen. Ik gebruikte ze al eerder om een kleurrijke kant te maken langs het boxkleed voor onze dochter, doen ik van haar in verwachting was.

Een keer een proefje gestuurd naar dochter (foto) en gevraagd van welke kleuren ze houdt/in haar interieur heeft, en dat bleken, bijzonder genoeg, dezelfde te zijn als bij mij.

Eind april was de eerste af.

Erna snel begonnen aan nummer 2, waarbij ik iets meer geel toevoegde, omdat we dat allebei in het interieur bleken te hebben.

Je kunt nog op de foto's klikken om ze groter te zien, als je dat zou willen. Dan zie je ook hoe ik na een tijdje begon om de tekeningen die ik naborduurde aan te kruisen.

En zo was in mei nummer 2 ook klaar:

Nu moesten ze nog een label krijgen, en dus ook een naam. Het is "Botaniska Minnen" geworden, Zweeds voor botanische herinneringen, en omdat ze bij elkaar horen, werd het deel 1 en deel 2. TS zijn de initialen waarmee hij zijn tekeningen signeerde.

Om op te hangen, kregen ze beide een stukje tak van een wilg die hier langs het water staat in de tuin.

Tijdens ons verblijf in Nederland ging ik met dochter naar een bijzondere plek om samen thee te drinken, namelijk de zorgboerderij waar haar vader twee dagen per week naar toe ging. Een omgeving waar ik hem ook helemaal kon voorstellen. Dochter nam met ontroering een van de quiltjes in ontvangst, ze koos deel 2. Bijzondere gesprekken, terwijl we theedronken en de zorgboerderij bekeken, en soms net of hij erbij was.

Twee quiltjes met een bijzonder verhaal dus. Mooi om op deze manier bezig te zijn met handwerk.