Emigratie update

Dat is wel weer even geleden, tijd voor een update. We zijn nog steeds aan het uitpakken en organiseren, steeds meer dingen vinden hun plekje, en wij vinden ons ritme. We hebben een flink pak sneeuw gehad, en omdat het hooguit af en toe even rond 0 graden is, en er ook geregeld wat sneeuw bij valt blijft het ook liggen.

Hoewel soms ook wel wat onhandig, alles wat je wil doen buiten vergt iets meer planning en spierkracht (een dubbele oprit sneeuwvrij maken voor twee auto's en daarbij ook de keiharde wal weggraven van de sneeuwschuif is een klusje waar je het lekker warm van krijgt kan ik je verzekeren), het levert prachtige plaatjes op. En gelijk ook contact met de buurt, al scheppend of spelend met dochter nu ook wat buurtbewoners gesproken, die ons allemaal heel hartelijk welkom heten, ze lijken blij met een jong gezin in de straat.

Mijn auto is nu ook door de oorsprongscontrole, komende week gaat ie naar de keuring en hopelijk heb ik dan ook snel m'n Zweedse kentekenplaten. Adressen gewijzigd, meeste post lijkt nu goed aan te komen. We hebben een vrachtje hout laten komen (net voor de sneeuw gelukkig) om de cv te stoken, ja die werkt op hout, elke dag aansteken dus, en dan is het huis zo lekker warm. Ik word er steeds handiger in ;-) We gaan er nu dagelijks even op uit, hetzij een 'boodschapje' in het dorp, hetzij een wandeling, språkcafe, kerk, boodschappen in het buurdorp (10 km). Zo raken we steeds verder ingeburgerd hier.

Poezen beginnen ook te wennen, grappig hoe verschillend ze daarin zijn. Spooky gaat heel vaak even mee met ons naar buiten, blijft in de buurt en houdt ons in de gaten, als we naar binnen gaan zit ze binnen vijf minuten voor de deur dat ze ook wil. Molly wilde steeds niet, tot van de week 's avonds, en toen kwam ze af en toe wel bij de deur, maar schrok dan weer en rende weg, die heeft weer zo'n 24 uur buiten doorgebracht. Gelukkig ligt er sneeuw, dus konden we zien dat ze nog wel in de buurt was en alle schuren heeft verkend. Uiteindelijk kon ik haar toch naar binnen helpen. Ze lijkt maatjes te zijn geworden met de kat die hier eerst woonde en nu dichtbij genoeg woont om nog dagelijks langs te komen.

Het Zweeds gaat steeds beter, ik kan zonder problemen de krant of websites lezen, verstaan lukt ook steeds beter. En bij de kerk ontmoette ik iemand die ook hielp bij het 'språkcafe' en me daarvoor uitnodigde. Daar ben ik afgelopen dinsdag geweest, en dat was erg leuk en een goede stimulans voor het spreken. Ze waren gul met complimenten en aanmoedigingen en dan gaat het ook steeds beter, dit is elke week, en dochter kan gewoon mee, dus dat willen we maar volhouden.

De grote wegen zijn goed te berijden, en aangezien het stukken minder druk is dan in Nederland heb je de kleinere weggetjes vaak voor jezelf, dus autorijden gaat nog aardig met die sneeuw. En natuurlijk ook veel pret, we hebben een prachtige helling in de tuin, en er stonden hier ook nog diverse sleetjes in de schuur, in allerlei vormen en maten die we mochten gebruiken, dus dat is bijna dagelijks sleeën.

Bij de supermarkt kochten we een slingertje vogelvoer, en vanaf dag 1 wordt er van gesmuld, koolmezen, pimpelmezen, matkoppen (ook een soort mees, waarvan ik eerst moest opzoeken wie het was zo zelden zag ik die in Nederland, al zijn ze daar natuurlijk ook wel), en met een paar dagen komt ook een roodborstje langs en gisteren mevrouw merel. Al eerder zagen we een boomklever in die boom. We zullen nog wel een keer zorgen voor een goede voedertafel, wie weet wat er dan nog allemaal komt. We genieten hier al van in elk geval.

Zo zijn jullie weer een beetje op de hoogte hoe het hier reilt en zeilt.