vrijdag 22 juli 2022

De tuin eind juni

 

Juni ja, je leest het goed, ik ben hard bezig de achterstand in te halen. En hoewel ik er niet de tijd aan besteed die misschien zou moeten, ben ik best blij met m'n tuintje. De prikneusjes die ik van m'n vader meekreeg, hebben het goed naar hun zin.

Irissen heb ik voor het eerst, erg mooi, hopelijk komen ze volgend jaar weer terug.



Deze heeft zichzelf uitgenodigd, wilgenroosje geloof ik in het Nederlands. In het Zweeds heeft ie verschillende namen en je schijnt er limonade van te kunnen maken, maar daarvoor heb ik niet genoeg. Ze groeien ook bij de waterkant, maar daar weten de reeën precies wanneer ze bijna bloeien en worden ze elk jaar weer opgegeten.

Eerste dahlia. En nog blijer met m'n eerste pioenen. Die vond ik altijd al mooi, dus drie jaar geleden kocht ik een plant, en dit jaar bloeide hij eindelijk.


Zondag 26 juni hadden we bezoek in de tuin toen we terugkwamen van een rondje met het hondje.




Super leuk een egel! Had er hier in de buurt nog nooit een gezien, en toen ik later een buurman sprak, vertelde hij dat er vroeger wel veel waren, maar dat er een nerts aan de waterkant woonde. Toen vonden ze een tijd lang alleen maar lege jasjes en daarna zagen ze er nooit meer een.



De dag erna kwam de egel weer langs. Daarna hebben we 'm helaas niet meer gezien.




Ook de insecten zijn blij met de pioenen.



De rozen beginnen.


Prikneusjes had ik op verschillende plekken gezet, en overal doen ze het goed.



Insecten hebben weinig te klagen hier. Er is voor elk wat wils, van de eerste sneeuwklokjes tot de vorst inzet.



De reeën hadden iets te vroeg trek in appel, dat werd meer appelboom dat ze aten... Ach ja, dat hoort er dan bij als je zo in de natuur wilt wonen.


En bloeiend zevenblad is eigenlijk best mooi, en vooralsnog houdt het zich daar aan de waterkant. Wat teveel het gras in komt, wordt afgemaaid. De jonge blaadjes zijn best lekker. Ik ga de strijd niet aan, laat maar lekker gaan daar.





Ik houd ook van deze rozen, langs het terras een hele rij. Ze geuren niet, en geven ook geen mooie grote rozenbottels, maar ik geniet er wel van elke keer als ik buiten zit.


We trakteerden onszelf op een nieuwe parasol, een die kan kantelen. Dit maakt het makkelijker om buiten te eten, ook 's avonds. 


Zo, weer een beetje bij tot aan het bezoek van mijn zusje. Kijken of ze het allemaal nog weet als ze het leest... ;-) 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat leuk dat je de moeite neemt om te reageren! Dat wordt altijd gewaardeerd!