CAL mini cactus deel 2

 

Is het gelukt met jullie potjes? Vandaag gaan we ze vullen!

Voor wie later begint, hier komen de linkjes naar de eerder blogjes over de cactusjes:
Introductie

Deel 1

De potgrond is een cirkeltje:

Toer 1: 6 vasten (v) in een ring naar keuze

Toer 2: 2 v in elke steek (12)

Toer 3: 1 v, 2 v in volgende, herhaal de hele toer (18)

Toer 4: 2 v, 2 v in volgende, herhaal de hele toer (24), sluit af met 1 halve vaste in de eerste steek van de volgende toer. Hecht af met een lange draad (Ca 30 cm) 

Nu kun je je potje vullen met vulling naar keuze, hoeft niet heel hard. En dan naai je met een stompe naald de buitenste steken van het rondje vast aan de onderste rand overgeslagen lussen. Je hebt iets meer lussen in je potje dan in je potgrond, dus af en toe moet je een keer extra insteken bij de potgrondsteek waar er al een zit. 

Je potje wiebelt nog? Klopt, en dat gaan we nu verhelpen. Steek de naald naar het midden, en steek vervolgens midden door je pot naar het midden van de onderkant. (Is je bruine draad te kort, maar die van het potje nog lang genoeg? Steek dan die naar het midden, maak een extra steekje om 'm te fixeren en vervolg dan de stappen zoals hier beschreven.)

Steek dichtbij weer terug naar het midden van je potgrond. Trek een beetje aan, zodat de onderkant een beetje hol staat. 

Hier zie je duidelijk hoeveel beter het potje dan blijft staan. 

Volgende week beginnen we aan de cactus!

Veel haakplezier! 

Pop Mika

De pop van augustus is deze. Dochter wilde ineens weer een pop, en was heel betrokken bij het maakproces. Dus toch nog maar een keertje een pop voor haar gemaakt. Het patroon komt uit "Het Nieuwe Poppenboek", van Kyoko Yoneyama, niet meer zo heel nieuw, namelijk uit 1979. Waar het me paste heb ik de beschrijving en het patroon gevolgd, de voetjes aangepast, en ook mijn ervaring met Waldorf-poppen gebruikt. De pop werd ongeveer 43 cm en daarmee de grootste pop die ik ooit gemaakt heb. 

Uiteraard was de pop eerder klaar dan de kleertjes, en dus dook dochter in de voorraad poppenkleertjes en vond nog wel wat wat paste. De gehaakte kleertjes, zonder patroon, kwamen later.

Nog een aanpassing die ik deed... een naadje ter hoogte van de knieën, waardoor ze makkelijker haar benen kan buigen.

Mohair wol voor de haartjes, dochter hielp bij het tekenen van de oogjes, mond en wangetjes. 

Een oud, te klein hemdje van dochter werd een nachtponnetje.

Al met al is het originele patroon bijna niet meer te herkennen, zie foto hieronder. Maar wel naar dochters idee en een beetje van mamma... al vrees ik dat ze na een veelbelovende start hetzelfde lot wacht als haar voorgangers...

Nu benieuwd of het in september ook lukt, ik heb wel een boek en wat stof klaarliggen, maar wat het precies gaat worden???

Een lange tijd schreef ik mijn blogjes vooral op de tablet, en daarin kreeg ik het niet helemaal voor elkaar om de lijst met dinsdag poppendag linkjes erbij te plakken. Nu schrijf ik toch maar weer op de laptop, en dan lukt het wel. Nu maar hopen dat ie nog actueel is, laat het me vooral weten als je jouw link erbij wilt hebben, of juist van de lijst af...

- Angelique

- Akkelien

- Anita

- Annet

- Celine

- Elizabeth

- Ria

- Sandra

Foto's week 34: een allegaartje...

 

Een rommelige week, dus ook een rommelige verzameling foto's deze keer. Foto's van bos en tuin als altijd, maar ook van een reisje en klussen... 

Maandag 21 augustus 's morgens na dochter naar school brengen even een paar tuinfoto's. Eindelijk begint de vlinderstruik te bloeien.

Terwijl ik in de kamer aan de eettafel blogjes zit te schrijven, worden er vrachten vol hout uit 'mijn' bos gehaald...

Zou dat betekenen dat ze bijna klaar zijn?

Dinsdag en woensdag hadden we een personeelsreisje naar een wat ze hier 'stiftsgård' noemen. Een hotel/conferentiecentrum wat eigendom is van het bisdom (Lund in dit geval), gelegen in Höör in Skåne en wat Åkersberg heet. Voor wie het zich afvraagt, onze kerk is Luthers, waardoor het in vorm lijkt op wat we zien van de Anglicaanse kerk, en net als de rooms katholieke kerk georganiseerd in bisdommen.

De bijzondere en moderne kapel is bijna onzichtbaar onder de enorme oude bomen. Mooie mix van oud en nieuw, natuur en goed eten.

Woensdagavond weer thuis, en donderdag weer gewoon aan het werk... Wel nog even een paar dagen mooi weer.

De vlinderstruik doet z'n naam eer aan. Grappig is dat hij in het Zweeds ook zo heet (fjärilsbuske). Hier zijn er ook hele grote zweefvliegen die dol zijn op bloemen.

Toch maar even in het bos kijken...

Het pad loopt niet erg prettig met dat grove steen erop nu... krijg er toch een knoop in m'n maag van, al dat hout dat verdwijnt. Was net zo fijn om het bos te kennen, je weet waar welke bomen, bloemen, paddenstoelen te vinden zijn... een deel krijgt meer zon nu, dus alles verandert. Bij de eerstvolgende storm gaan er ongetwijfeld bomen om, dat is altijd na kap, bomen die niet gewend zijn aan de rand te staan, zijn er niet sterk genoeg voor... Maar ja, niks aan te doen.

Zaterdag werd er nog geklust...

Het plafond van de aanbouw, of hoe ik het moet noemen in het Nederlands, we gebruiken eigenlijk altijd het Zweedse woord 'altan' was aan de beurt. Dat vond ik ronduit lelijk, en we hadden eindelijk bedacht wat voor kleur het zou moeten worden. Toen een verf voor een ander doeleind niet uitviel zoals we wilden, was de keus snel gemaakt en smeerden we de bus leeg op het plafond. Nee, het dekt niet 100 procent, maar dat hoeft ook niet, je mag zien dat het hout is. Maar het oogt wel een stuk frisser en netter zo, vind ik zelf dan tenminste...

Gelijk alles van de plek gehad en opgeruimd... weer een klus plat.

We zitten daar best wel veel, het is half open, dus meestal zit je redelijk uit de wind, en meestal niet in directe zon. En bij een beetje onbestendig weer kun je rustig daar buiten zitten eten, als het begint te regenen zit je toch droog. We eten er, knutselen, drinken koffie... genieten van het buitenleven. In februari/maart al een keer thee als we geluk hebben, en bij een mooi najaar tot in september/oktober. 

Het mooie weer van afgelopen week zorgde er ook voor dat de tomaatjes konden kleuren. 

Zondagochtend nog een rondje bos...

Fanny's uitkijksteen is er nog.

En net als je dan toch de balen hebt van alles wat mist, zie je een ree op 10 meter afstand, vind je ineens nog cantharellen, en ontdek je zelfs nog een elandmama met kalf... Het bos is nog steeds mooi...

 

's Avonds ook weer buien aan de lucht...