Hebben jullie zin in een fotoblogje? Het is de laatste tijd een beetje rustig met reacties op de fotoblogjes, ook wel begrijpelijk, als jullie in Nederland uitkijken naar de winter dan is het wel leuk mijn winterfoto's vast te zien, maar het voorjaar is bij jullie al lang losgebarsten en dan lopen we hier nog wel een paar weken achter. Dat is misschien veel minder leuk om te zien.
Maar ik vind het leuk om te fotograferen, en het is ook wel leuk dat ergens te kunnen delen, dus ik ga er maar mee door. Vinden jullie het saai, dan sla je het maar over ;-)
Deze foto's zijn van 2 maart. We hebben de hele maand al dagelijks zon (soms niet de hele dag, maar toch), de nachten liggen vaak nog tussen -5 en -10, maar overdag hebben we intussen zelfs al een keer de 14 graden aangetikt, en dan is het echt al heel lekker in het zonnetje!
Als de sneeuwklokjes uitgebloeid zijn, wil ik ze delen en op meer plekken planten, ze bloeien hier zo heerlijk lang!
De nachten zijn nog koud zoals gezegd, dochter inspecteert elke dag de vijverton, en vindt het leuk om het ijs overeind te zetten, als het stevig genoeg is.
Wel super om met een zonnetje naar school te lopen in plaats van in het donker.
Zondag 6 maart, tijd voor een boswandeling in de ochtend voor m'n avonddienst begint om 14.00 uur.
Op de plekken waar de zon de boden nauwelijks raakt, blijft de sneeuw nog lang liggen. Zelfs met overdag 10 graden.
Zie je het ijs nog bij de waterkracht centrale?
Ik was me net aan het afvragen of de winteraconietjes nog wel leefden, en toen ontdekte ik ze:
Ik ben veel bij een vriendin geweest de laatste tijd, ze is herstellende van een heupoperatie, dus ze had een beetje hulp nodig met boodschappen doen, en vond het fijn om gezelschap te hebben op haar trainingswandelingen, voelt veiliger. Ook zij woont natuurlijk bij het bos. (Foto van 10 maart)
14 maart, steeds een beetje warmer overdag, nu gaat het hard!
Elke dag kijken wat er gebeurt in de tuin (en ja, ik kan nog wel veel meer bollen planten, ook op andere plekken in de tuin, zodat er overal wat te ontdekken valt).
Af en toe even het bos in, zo heerlijk.
En dan slaat het moestuinvirus ook weer toe, de week ervoor was de grond nog keihard, maar nu begint het te ontdooien, kan het onkruid weg trekken, en in de broeibakken is het warm genoeg om te zaaien.
15 maart bij mijn vriendin:
Heerlijk om zo samen al kletsend te kunnen genieten van de natuur. En nu merk ik dat de balans begint om te slaan, dat ik bijna meer Zweeds dan Nederlands praat, en sommige automatische reacties in het Zweeds gaan, ook thuis met het gezin... oeps!
Soms gaat dochter ook mee, die vermaakt zich wel met de honden.
Zaterdag 19 maart, heerlijk een vrij weekend (nou ja, dat dacht ik tenminste, zondag gaat om 6 uur de telefoon of ik om 7.15 kan beginnen...)
De reeën waren natuurlijk weer geweest, tulpen (die nog maar 5 cm boven de grond staken) en de paarse krokus af geknaagd. Hmm... maar de krokus herstelde zich nog aardig. En nu heb ik er narcissen (tête-à-tête) tussen gezet, daar hebben die boeven een hekel aan (giftig, en daarom eten ze geen gele bloemen). Dat maakt het lastiger voor ze, en hopelijk leren ze het dan af.
Nu het zo lekker weer is overdag, werd het ook tijd om onder het afdak op te ruimen, en schoon te maken. Nou ja als je dan toch bezig bent... Gelijk ook maar de eerder gekochte gordijnen op maat gemaakt.
Ramen gezeemd en alle stof en spinnenwebben weer weg.
Ook gelijk maar wat gezelligs gefixt met Betuwse fruitkistjes, en een Zweedse pispot, kunnen we er weer tegen.
Het lijkt soms zo langzaam te gaan, maar eigenlijk hebben we al best veel gedaan in deze drie jaar dat we hier wonen.
