In Lysekil was er Havets Hus, oftewel het Huis van de Zee, en zo gauw dochterlief begreep dat daar aquariums waren, wilde ze dolgraag gaan kijken. Lysekil bleek een charmant havenstadje te zijn.
En al gauw vonden we de aquariums, waar we letterlijk en figuurlijk afdaalden om te zien wat er rond de Zweedse westkust in de zee huist.
Erg mooi opgezet, met tussendoor veel interactieve en educatieve dingetjes voor kinderen om te doen en tegelijk te leren over het leven in de zee.
Op het diepste punt liepen we ook onder het water door en zwommen de vissen over ons heen. Erg mooi gedaan en een geweldige belevenis voor dochter.
Daarna gingen we een hapje eten, en wilden we de kerk nog bekijken. Helaas bleef het bij de buitenkant, want er was een uitvaart gaande.
Maar daardoor ontdekten we wel een pad naar een uitzichtspunt, wat zeker de moeite waard was. Daar was het ook lekker rustig.
Dichterbij de auto stond nog een vuurtoren, en ook daar klommen we naar toe.
In het stadje zelf vonden we het te druk om te winkelen of om de voetjes in het water te steken, helaas. Hopelijk kunnen we nog een keertje terug naar dit charmante plaatsje. Onderweg terug naar het huisje zagen we een bordje met Lyse en kerk en het bezienswaardigheidssymbool erbij, dus sloegen we nog maar even af.
Op een heuvel vonden we de kerk, met het mooie houten dak en sfeervolle interieur.
Maar wat het een bezienswaardigheid maakte was dat wat lager gelegen de ruïne van de eerdere kerk nog te vinden was. Alles van hout is verbrand, maar het stenen gedeelte staat nog overeind. Deze dakloze kerk wordt nog steeds gebruikt voor bruiloften en doopdiensten en zo.
