Steeds vaker breekt de zon door, soms even, soms wel de hele dag. Daarmee lopen de temperaturen op tot steeds vaker dubbele cijfers. 's Nachts nog wel vaak een nachtvorstje, maar niet altijd meer.
Maandag was het wafeldag. Ik heb intussen begrepen dat het eigenlijk Marie Bebådelsedag is (de aankondiging van de engel Gabriel aan Maria dat haar Jezus geboren zou worden) en dat dat in de volksmond verbasterd is tot våfflardag. Hoe dan ook, deze week worden er veel wafels gegeten, bij alle activiteiten die er zijn worden wafels gebakken. Dus dat hebben we ook maar gedaan, en zoals het hoort met slagroom en aardbeien.
In de tuin komt langzaamaan meer kleur, de knoppen worden elke dag dikker lijkt het wel.
Dinsdagavond was er ineens een groot kabaal... een setje kraanvogels landden op het veldje tegenover ons huis. Dus toch even een stukje het pad opgelopen om ze te zien zonder door de bomen te turen. Jammer dat de camera van de telefoon zo verkleind. Zal toch nog eens een fatsoenlijke camera moeten vinden denk ik.
Steeds langer licht ook, dus nu vaak na het eten nog even naar buiten voor wat opruimklusjes in de schuur (die waren niet leeg toen we hier kwamen).
Bij het afscheid uit Nederland kregen we veel bloembollen mee. Daar waren we erg blij mee, maar omdat we nog zouden verhuizen hebben we ze in potten en bakken gezet. De witte krokussen bloeien er in elk geval mooi in.
Vanaf het slaapkamerraam zagen we ineens iets wit in de tuin aan de rand en ja, ook daar was een groep sneeuwklokjes verschenen.
En narcissen komen daar ook. Daar had ik het niet verwacht. Leuk die verrassingen in de tuin nu. Wel grappig om zo vanaf het begin van het seizoen de tuin te leren kennen.
Ik ben er nog niet uit wat dit precies voor struiken zijn, ze krijgen geveerd blad en een paar takjes op de vaas lieten zien dat ze wit gaan bloeien.
Van de week ook maar eens de border langs het huis aangepakt. Het blad weg, de uitgebloeide bloemen van vorig jaar weg en behalve de narcissen komen er nu heel veel sterhyacintjes (scilla) tevoorschijn.
Niet echt goed te zien nog op de foto, maar ook hier komen heel veel scilla.
Inspectie komt langs. Oh en je ziet hier een stukje van m'n auto... die heeft intussen een Zweeds kenteken en ik heb een Zweeds rijbewijs. Steeds meer regelklusjes klaar!
Onder een andere struik vond dochterlief ineens allemaal witte bloemetjes. Duidelijk geen sneeuwklokjes, maar wat dan wel? Wat speur en vraagwerk leverde op dat het witte scilla zijn.
Dochter wilde er graag eentje plukken, zo leuk hoe er meer bloemetjes aan een steeltje zitten. En zo leuk dat zij er net zo van geniet als ik.