Al bijna weer drie weken terug uit Zweden, maar ik heb nog steeds het een en ander te laten zien. Ergens tussen Blentarp en Everlöv (Sjöbo Kommun) vonden we een heel bijzonder museum. Nou ja, we wisten wel dat het er moest zijn, maar het had niet echt een adres dat je in je navigatie kon invoeren, gewoon een routebeschrijving (in het Zweeds) in een foldertje dat in ons huisje lag. Dus even zoeken was het wel, maar we hadden het gevonden.
Het was een heel idyllisch plekje, waar deze vierkante boerenhoeve stond. Vanaf 17.. woonde hier een familie waar uiteindelijk twee dochters van over bleven. Deze dames zijn nooit getrouwd, een overleed er in 1953, de laatste in 1985. Toen was er qua woonomstandigheden eigenlijk niets veranderd. Zij woonde er zonder stromend water, zonder elektriciteit, helemaal alleen.
Toen ze overleed, liet ze alles na aan een meneer die het jacht en visrecht had in die streek. Hij was eigenlijk de enige met wie ze contact had af en toe. Hij heeft er wel een moderner keukentje in gezet en wat vloeren/plafonds hier en daar, en liet het na aan de historische vereniging.
Dus alles wat in het huis te zien was, was ook al jaren daar aanwezig, werd ons verteld. Praten was wat moeilijk, de vriendelijke dame sprak alleen Zweeds, maar vond een van de andere bezoekers bereid om te tolken naar het Engels.
Alle textiel wat er te zien was, was door die dames zelf gemaakt. Ze waren zeer bekwame handwerksters, weven, borduren, breien, naaien... zo mooi allemaal! (En dat zonder electrisch licht in de lange Zweedse winters)
Niet alle foto's zijn super scherp, ik had een wiebelende dochter in een draagdoek, en het zijn er ook veel te veel om allemaal te laten zien, maar we vonden het allebei erg de moeite waard en mochten we er nog eens in de buurt geraken, zou het best kunnen dat we weer gaan kijken.
Wat had ik graag even in haar handwerkboeken geneusd, maar dat heb ik braaf niet gedaan:
En zo stil was het er, zo stil maken we het in Nederland helaas nauwelijks meer mee. Dit uitstapje was echt genieten.
