Je weet dat ik niet zo'n liefhebber ben van blauw, maar gek genoeg heb ik wel veel blauw in de tuin. Ik vind het paarsige blauw van veel bloemen leuk staan bij rood/roze. En natuurlijk bij het vele groen dat er in alle tinten is. Dit groepje hyacinten heeft elk jaar meer bloemen.
Hier nog wat blauwe bolletjes, wit met een vleugje blauw zijn deze naar uien ruikende
ipheion. Rechts vooraan zie je nog een
scilla en op de achtergrond wat maartse viooltjes die zichzelf hebben uitgenodigd. Van mij mogen ze.
Eigenwijs hyacintje die in het pad opkomt. Dit was de enige bol die opkwam in het eerste voorjaar dat we hier woonden. Ik had het vooroordeel dat een huis dat van oudere mensen was geweest wel een tuin vol bollen zou hebben - mooi mis dus! Slechts 1 eenzame hyacint...
Aan de andere kant van de
euphorbia staat een kaapse vergeet-me-niet (
brunnera macrophylla), een stek uit de tuin van mijn ouders. Hij vormt al een mooie pol en doet het goed in de schaduw aan de noordkant van het huis.
De blauwe druifjes ben ik nog vergeten te fotograferen, die zijn er natuurlijk nu ook volop. Ik dacht dat het vroeg was, maar mijn moeder vertelde gisteren dat toen ik 34 jaar geleden, ook op zondag, werd geboren een tante van mij blauwe druifjes uit de tuin meebracht, omdat ze natuurlijk op zondag geen cadeautje kon kopen. Zo uitzonderlijk is het blijkbaar niet dat ze op mijn verjaardag bloeien.