Laatst liet ik zien dat ik met een poncho was begonnen - intussen is ie zover. Was nog wel even lastig, de rand liet zich natuurlijk makkelijk breien op de rondbreinaald, maar de kleurtjes niet! Als je dan door wilt breien, blijkt de wol aan de verkeerde kant van het kleurtje te zitten. Ik ben toen toch maar heen en weer gaan breien, met een draad door waar ik draai, zodat het wel rond is (en ik straks geen naad hoef te sluiten). Als straks de kleurtjes klaar zijn, kan ik weer gewoon rondbreien in de laatste kleur.
Een ander probleempje dat ik tegenkwam, is dat ik geen breivisjes heb. Ik heb daarom maar kleine bolletjes gewikkeld voor elke kleur en die in het midden op tafel laten liggen, ik heb dit steeds op tafel gebreid ook, zodat de bolletjes niet zouden afrollen en in de knoop raken. Gelukkig kon ik al heel wat bolletjes afknippen voor ik het op moest vouwen om mee naar huis te nemen.
Zo zat ik te breien op die typisch Oostenrijkse hoekbank...
Ik zag wel een beetje op tegen de noppen, maar het stond goed duidelijk in het Bergère patronenboek, en ze leverden geen problemen op. Hier nog even een close-up van de noppen (en deze foto toont gelijk de kleur het meest 'echt')
Zo, wij zijn weer thuis! We hebben geweldig genoten in Oostenrijk. Voor mij voor het eerst dat ik de bergen in geweest ben. Wel even wennen aan de ijle lucht en de felle zon boven, maar toch wel wat gewandeld - zo mooi! We hebben alle soorten weer gehad, van 35 graden (gelukkig niet zo vochtig als hier, en boven op de berg aanmerkelijk koeler!) tot 2,5 graad en sneeuw... Nou, vanavond maar vroeg in het mandje, later deze week zal ik wel meer vertellen, we hebben ook een paar (openlucht) musea bezocht waar ook wat op handwerkgebied te zien was, dat lijkt me wel leuk om hier te vertellen. Ik zag ook dat het appels-met-bonen-recept geprobeerd is en in de smaak gevallen - leuk!
Bijna af zijn ze, Rupsje en Peer, ik ben nu op vakantie in Oostenrijk (al een week, hadden jullie lekker niet gemerkt, hè?), morgen gaan we weer huiswaarts. En dit pakketje had ik meegenomen om te maken, ik had alleen te weinig vulling meegenomen, beetje onderschat hoe groot de peer werd. Dus thuis nog even verder vullen en dichtmaken aan de onderkant. En het rupsje moet nog een ingetekend gezichtje krijgen. Het beestje rechts stond hier in het huisje, past er wel grappig bij hè. (Nee, ik zal 'm braaf hier laten staan!)
Nou ja, foto's als ie echt af is, komen dus wel als ik weer thuis ben, dan ga ik ook weer bij jullie bijlezen en wat foto's van onze reis laten zien!
Tja, in de vakantietijd gaat alles een beetje anders dan gewoon, maar handwerken gaat gewoon door. Intussen is de golvende rand van de poncho/rok af. Er zitten al drie bollen in! Nu kan ik gaan beginnen met het patroon. En ik heb dit rupsje gemaakt, waar nog een peer bij komt en natuurlijk moet z'n gezichtje nog. Wordt vervolgd!
Uit het boekje Perlnaofe 2 begon ik aan een bloemhanger. Dit is het eerste deel, er komt nog een groen deeltje onder en een kraal in het midden met het vastzetten van de beide delen. Ik heb 'm gemaakt met DMC 80 (heel dun garen dus) en naald nummer 7, volgens het boekje zou het met naald 9 ook kunnen, maar zulke dunne heb ik (nog?) niet.
Hier zitten 5 manieren om kralen te verwerken in, de kleine rode kraaltjes waren van tevoren aangeregen, de parelmoer kraaltjes heb ik tijdens het werk vastgemaakt, soms door ze op een picot te schuiven, soms simpelweg door ze aan de naald te rijgen tussen de knopen. Hier en daar had ik de kerndraad wat meer aan mogen trekken, maar goed, het was een goede oefening - wordt vervolgd!
Op speciaal verzoek hier het recept voor een ouderwets Betuws streekgerecht: appel met bonen, of appels met kruipers zoals het ook wel genoemd wordt. Wij aten het vroeger regelmatig en ik was er gek op. Ik had het zelf eigenlijk nog nooit gekookt, maar nu ik een deel van mijn boontjes te dik had laten worden, leek me dat een goed moment het toch eens te proberen.
Je hebt nodig: - (dikke) sperciebonen - zoete appels (bijvoorbeeld Bloemée) - stukje rookspek (ik heb het zelf weggelaten, had het niet in huis) - rookworst - 2 à 3 eetlepels suiker
Doe dit alles in een grote pan en breng het aan de kook, laat dan 2 tot 2 1/2 uur zachtjes koken. Wij aten het met gekookte aardappels erbij.
Even pronken met andermans veren. Deze twee tassen heeft mijn zusje Willeke gemaakt, leuk zijn ze hè? De achterste (grijze) is gehaakt met vasten en het ribbeleffect krijg je door heen en weer te haken en dan steeds in te steken in alleen het voorste (of achterste, als je het maar consequent doet) lusje.
De tweede tas heeft ze gemaakt met de tunische haaknaald, dat is een haaknaald, maar dan veel langer.
Ze heeft zelf uitgepuzzeld hoe ze de kleuren kon wisselen en twee dezelfde pandjes gemaakt. Het hengsel loopt helemaal rondom, en vormt dus ook gelijk de zijkanten en de bodem. In het echt is de kleur paarser dan op de foto.
Ik ben helemaal verliefd geworden op een enorm grote en moeilijke applicatiequilt... hmm... dan eerst maar wat manieren van appliceren oefenen om te kijken wat ik prettig vind en netjes krijg. Ik ben hier bezig met een vlinderblok (het patroon vind je deze maand nog hier.) Dit blok zal een plaatsje gaan krijgen in de magic pillow.
Het patroon is getekend op de achtergrondstof en op de applicatiedelen. Dan vouw ik de naadtoeslag over de potloodlijn naar achter en rijg dit (hier en daar inknippen) en naai dat dan op het witte lijntje. Het leuke van deze methode vind ik dat je verder niks nodig hebt, geen plakvlies of wat dan ook, alleen maar de stofjes. De volgorde staat er niet echt bij, maar daar moet ik wel bij opletten, heb ik gemerkt. Een vleugel heb ik nu gedaan.
Het viel op zich niet tegen, het wordt redelijk netjes. Maar ik vind het wel een gefrot hoor, misschien ook door de donkere achtergrondstof dat het wat lastiger te zien is... ik ben natuurlijk nog niet klaar met dit blok, misschien went het nog. Maar vooralsnog ben ik nog niet van plan die grote quilt in z'n geheel zo te doen...
(Oh, nu ben je natuurlijk nieuwsgierig welke quilt dat dan wel moet worden... oké dan, deze Heart's Desire van Esther Aliu. Nou ja, het zal nog wel even duren voor ik daar aan kan beginnen, moet eerst stof verzamelen en dat 'mag' pas na 11/11/11).
Laatst liet ik al het bodempje zien, intussen zijn de andere wandjes genaaid en ben ik begonnen met het eerste zijkantje te quilten. Het moet een beetje een gevlochten mandjes motief voorstellen, maar dat is niet overduidelijk. De alle vier de zijden ga ik op deze manier doen.
Weet je nog dat ik een tijd terug die dozen met wol kreeg? Daarbij zaten ook twee mooi gebreide mouwen met kabels. Nu waren die mouwen voor mij te kort en te wijd, en ineens zag ik er een topje in.
Ik maakte een stukje dicht onder de armen, vouwde de puntjes bovenaan een klein eindje om en haakte de schouderbandjes eraan (mandjessteek uit Phildar-haakstekenboek). En een puntje in de zij (lijkt hobbeliger zo dan het is, komt door de kabels):
Wat denk je, best een bruikbaar kledingstukje zo, toch? (En weer een beetje ingeteerd op de voorraad - gisteren alles uitgezocht - ik kan nog wel vooruit voorlopig!)
Met al die regen van de afgelopen tijd was ik nauwelijks in de tuin geweest. Nu ik gisteren flink aan het onkruid wieden ging - vond ik dan ook vanalles! Aardbeien, sjalotjes, courgettes (vandaag van die enorme grote een pan soep gekookt als maaltijdsoep, waar van gesmuld hebben en ook nog eens genoeg voor ons allebei in de diepvries gaat)... Helemaal rechts op de foto, zie je een gevallen peertje. Nog wel niet echt rijp, maar ik kon 'm toch niet weggooien.
Ik vond nog bonen, intussen alle stadia van dikte, de dunnetjes hebben we gisteravond gelijk gegeten. Manlief kon het niet laten deze 'vakantiefoto' te maken. De dikkere bonen heb ik nog bewaard om echte Betuwse 'appels met kruipers' van te koken (gisteravond gelijk zoete appels gehaald bij pa en ma) en de heel dikke bonen heb ik gedopt (wat een rotwerk!), en verdwijnen wel een keer in een eenpansgerecht.
Tot zover de wel heel letterlijk vergeten groenten...
Een nieuw project is gestart, uit het nieuwe Bergère-boek. Een poncho die ook als rok gedragen kan worden, ik vond dat zo'n leuk idee. Ik dacht ongeveer dezelfde soort kleuren te gaan gebruiken als in het voorbeeld, wat meer bruin, wat minder grijs. Maar na een paar flinke duiken in de voorraad, werd het groen.
En als je dan je opzet op de bank laat liggen...
Ik doe het wel een beetje anders dan het patroon zegt, die breien heen en weer, waarbij je voor de wijde onderrand veel te veel steken zou hebben, dus wordt die in twee gedeelten gebreid. Het leek mij handiger alles op de rondbreinaald te doen, dan kan het in 1 keer.
Weer een blokje voor de magic pillow, een naald, wel toepasselijk hè. Als achtergrond heb ik gekozen voor dit mooie rozenstofje.
Laatst had ik alle blokjes weer eens uitgelegd, om te meten hoe groot ik 'm wil hebben, en hoeveel ik daar nog voor moet doen. Maar ja, als je dan even wegloopt om de camera te halen...
Eerst dacht ik 'm groter te moeten maken dan het origineel, maar dit lijkt me nu toch niet nodig. Ik ben nu wel over de helft met het aantal blokken...
We hebben weer een nieuw huisdier - nou ja, tuindier dan. Ook zelf aan komen lopen of springen. Het is maar zo'n klein 'vijvertje', zo'n zogenaamd afgezaagde ton, maar hij (of zij?) heeft besloten hier te blijven, regelmatig betrap ik 'm als ie op het waterlelieblad zit te zonnen. Als ik maar zachtjes doe. Doe ik (of de katten) te wild, dan springt ie snel in het water.
Hé, ik heb niet eens zo gauw een recente foto van het vijvertje, nou ja, dan maar eentje van vorig jaar:
Ik heb wel een foto van de intussen mooi gegroeide waterlelie:
Weer iets af, het Hartenkleedje uit het boek Russische Kant. Nieuw voor mij waren alle verbindingen en er zitten hier 3 soorten in. Vooral die vlechtjes met picotjes vond ik nog niet zo makkelijk om dat netjes te krijgen. Afgelopen weekend was ik bij mijn ouders en mijn moeder was ook aan het kantklossen, maar haar vlechtjes zien er toch wel een heel stukje netter uit dan de mijne.
Gisteravond zag het er nog zo uit:
Ik wist wel dat je veel spelden nodig had voor kantklossen, maar ik had m'n hele doosje leeg en heb op een gegeven moment maar elders uit het werk spelden getrokken om er genoeg te hebben voor het laatste stukje.
Zie je dat doosje spelden, al die spelden hebben in het kleedje gezeten!
Het kleedje is ca. 15 x 15 cm.
Opnieuw is het lastig de kleuren goed op de foto te krijgen. Ik heb wit gebruikt voor de buitenste paren (ik heb bij een kantkloskussen een aantal klosjes gekregen met wit garen erop, ik weet dus niet wat voor garen het is), ecru voor de volgende aan beide kanten en twee binnenste paren waren donkerbruin. Het ecru en donkerbruin was DMC 80. Voor de loper heb ik een overloop kleur gebruikt, die gaat van donkerrood, naar geel en warm bruin.
Met dit kleedje heb ik in principe alles geoefend wat ik nodig heb voor de tuniek die ik wil maken. Maar die blijft maar mooi nog even liggen, eerst de Idija-cursus doen, er zal wel niet voor niks steeds bijna een maand tussen de lessen zitten...
Zo liggen ze nooit, maar gisteren troffen we ze zo aan, alledrie languit op de bank. De rode Filos zou er haast af rollen, maar hij moest er toch echt bij.
Dat heb je nu het geen weer is, hè, dan liggen ze toch maar al te graag binnen.
En met het verslinden van mijn voorraad schiet het niet echt op, van iemand die ik ken van een internetclubje kreeg ik dit:
Ik hoef nu dus niet meer bang te zijn dat ik zo snel klosjes tekort kom! En heerlijke boeken met inspiratie en duidelijke uitleg. En hoewel ik altijd zei dat het hele fijne voor mij niet zo hoeft, er staan wel prachtige voorbeelden in deze boeken, dus wie weet...
Zaterdag was ons achterneefje van 6 jaar oud een dagje bij ons, en hebben we dit geinige kogelvisje gemaakt. Hij fotografeert ook graag, dus deze foto heeft hij ook zelf gemaakt. Hier het hele visje:
Wat was het gezellig! De katjes blijven dan wel op veilige afstand, maar de fretjes vinden al die aandacht geweldig. En er werd natuurlijk ijverig gesleuteld!
Een tijd geleden zag ik al eens deze leuke tutorial hoe je een schemerlamp een metamorfose kunt geven. Die bleef wat sudderen in het achterhoofd, maar toen ik vorige week aan het poetsen was, en de seizoenstafel opnieuw inrichtte, ergerde ik me zo aan de lelijk geworden lampenkap, dat ik de tutorial weer opzocht en aan de slag gegaan ben.
Zo zag de lamp er vorige week nog uit:
Op de foto zie je het niet zo, maar er zitten vlekken in de kap die er niet uit gaan, en hobbels en bobbels. Hij was niet meer zo te draaien, zelfs niet in de hoek waar ie staat, dat je er niks van ziet.
Ik heb volgens de beschrijving een mal gemaakt en 8 verschillende stofjes bij elkaar gezocht voor de onderlaag. (Mocht je het ook willen doen, maak de banen dan niet te breed, als ik het over moest doen, zou ik meer banen nemen.) Daarbij vooral gelet op textuur en hoe interessant het lapje er nog uitziet als er licht door schijnt.
Daarop kwamen dan de lichte stukjes van ivoorkleurig eenvoudig katoen.
En dan kwam het lastigste karweitje, alles vastzetten met een biesje. Om het mezelf wat makkelijker te maken, koos ik voor een bies van vilt, veilig omdat wol niet brandt en het bovenaan toch wel heel dicht bij de bol zit. (Zou eigenlijk niet nodig moeten zijn, er zit toch een spaarlamp in.) En vilt hoeft zelf niet afgewerkt en rekt ook nog wat.
Oef, die vingerhoed had ik echt wel nodig ja, al is ie wat klein voor mijn vingertje... Lekker klusje hoor, door dat lampenkapspul heen prikken, het kostte letterlijk bloed, zweet en tranen. Maar het resultaat is er wel naar, toch?
Mijn hulpje vond het saai en viel erbij in slaap...
Oef, ik had wel even moeite de draad te vinden, na het voltooien van de Arsenic & Old Lace Afghan. Ik was daar zo'n tijd zo intensief mee bezig geweest... maar intussen ben ik weer bezig met allerlei andere projecten, de renovatie van een schemerlamp, en ik heb het kantklossen weer opgepakt.
Het hartenkleedje is nu over de helft (zoals je ziet) en ik klos nu ook beneden. Toch wel heel leuk om te doen. Gelukkig maar, want ik heb me opgegeven voor een kantkloscursus Idrija-kant (van de LOKK) van drie zaterdagen. Van de week kreeg ik de brief en weet ik wat ik mee moet nemen. Ik wil dit kleedje eigenlijk wel af hebben voor ik aan de cursus begin en die start al op 3 september. Dat wordt dus even stevig door klossen. Ik ben heel benieuwd wat ik daar precies ga leren en maken!
Ik heb de laatste tijd weinig anders meer gedaan, dan gebreid - maar dit is dan het resultaat: de Arsenic & Old Lace Afghan is af! In januari ben ik hieraan begonnen en vandaag 2 augustus is het af, mijn grootste en ingewikkeldste breiproject ooit.
Tja, je denkt toch niet dat je buiten foto's kunt maken zonder katten, wel? Dan toch maar een foto binnen op de bank (hij is te groot om plat op de vloer te kunnen leggen...)
